67, Dominicaanse Republiek, 26 mei, in zijn slaap
Amerikaans acteur. Hoofdrol tegenover Robert De Niro in het maffia-epos Goodfellas (Martin Scorsese, 1990), nadat hij eerder veel waardering had gekregen als Melanie Griffiths gewelddadige ex in Something Wild (Jonathan Demme, 1986). Specialiseerde zich in psychopathische personages met een schijnbaar evenwichtig gedrag, niet zelden actief in de georganiseerde misdaad. Debuut in de Harold Robbins-verfilming The Lonely Lady (Peter Sasdy, 1983).
65, Amsterdam, 25 mei, na een kort ziekbed
Nederlands acteur en toneelregisseur, zowel van vrije producties als bij gesubsidieerde gezelschappen. Speelde vaderrollen in De gelukkige huisvouw (Antoinette Beumer, 2010) en Niemand in de stad (Michiel van Erp, 2018), maar was ook al memorabel in Giovanni (Annette Apon, 1983). Filmdebuut in de vooral voor tv-gemaakte speelfilm Gekkenbriefje (Olga Madsen, 1981).
87, Den Haag, 23 mei, gevolgen van een val
In Nederlands-Indië geboren Nederlands acteur, toneelregisseur en schrijver. ‘Eminence grise’ van het Nederlandse toneel, waar hij bij voorbeeld een Louis d’Or won voor een legendarische vertolking van Hamlet bij het Nieuw Rotterdams Toneel (1967), en ook vaak regisseerde. Enkele filmrollen, bij voorbeeld prominent in 10.32 (Arthur Dreifuss, 1966) en Flanagan (Adriaan Ditvoorst, 1975).
55, Johannesburg, 23 mei, onverwachts
In Engeland geboren Zuid-Afrikaans acteur, soms vermeld als James Bartlett. Hoofdrol als foute politieman in Red Dust (Tom Hooper, 2004). Filmdebuut in American Ninja 2: The Confrontation (Sam Firstenberg, 1987).
70, Amsterdam, 21 mei, multiple sclerose en kanker
In Peru geboren Nederlands filmmaker van Pools-Joodse afkomst, sinds 1978 wonend in Amsterdam. Internationaal toonaangevend maker van humanistische documentaires over mensen als overlevers en helden, vaak tegen de klippen op. Kenmerkend voor haar stijl zijn een losse, improviserende cameravoering en een ontwapenende vorm van interviewen buiten beeld. Won twee keer het Gouden Kalf voor beste lange documentaire: voor Crazy (1999), waarin getraumatiseerde oorlogsveteranen terugkijken aan de hand van hun favoriete muziek (tevens publieksprijs IDFA) en Forever (2006), opgebouwd uit ontmoetingen op de Parijse begraafplaats Père-Lachaise. Forever was ook een van de drie films, die de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek kreeg, naast Het ondergronds orkest (over straatmuzikanten in de Parijse metro; 1998) en de speelfilm Tot ziens (1995). Ze regisseerde zelfstandig nog een andere lange speelfilm, gebaseerd op J. Bernlefs roman over dementie Hersenschimmen (1988).
76, Alkmaar, 18 mei, kanker
Nederlands festivalprogrammeur, distributeur en filmjournalist, voluit Gerhard George Peters. Vanaf de eerste editie in 1986 betrokken bij het festival Cinekid als programmeur van jeugdfilms. Onder de vlag van LOKV (Landelijke Ondersteuningsinstituut Kunstzinnige Vorming) trad hij ook op als gesubsidieerd distributeur van kwaliteitsfilms voor kinderen en jongeren. Later legde hij de nadruk op een andere specialisatie, het onderwerp ‘verfilmde literatuur’, als samensteller van de hieraan vanaf 2000 gewijde jaarlijkse competitie van het festival ‘Film By the Sea’ in Vlissingen. Hield ook door het hele land lezingen en inleidingen over Boek & Film.