76, Parijs?, 28 januari, doodsoorzaak onbekend
Frans theaterregisseur en bijrolacteur in film en televisie. Onder meer te zien in À nous deux (Claude Lelouch, 1979). Un si joli village (Étienne Périer, 1979) en La galette du roi (Jean-Michel Ribes, 1986). Filmdebuut in On s’est trompé d’histoire d’amour (Jean-Louis Bertuccelli, 1974).
89, Londen-Northwood, 27 januari, natuurlijke dood
Engels actrice. Speelde onder meer premier Margaret Thatcher in de tv-film Thatcher: The Final Days (Tim Sullivan, 1991) en de koningin-moeder in The Queen (Stephen Frears. 2006). Presentator buiten beeld van Talking Pictures (2013-19), thematische compilaties van historische BBC-interviews met persoonlijkheden uit de filmwereld. Decennialang populair actrice, zowel op televisie als in films. Debuteerde na opleiding aan toneelschool RADA met de titelrol in My Teenage Daughter/Een meisje van 17 (als de dochter van Anna Neagle; Herbert Wilcox, 1956).
95, New York City, 27 januari, covid-19
Amerikaans schilder en filmmaker. Regisseerde samen met Robert Frank Pull My Daisy (1959), een door Jack Kerouac geschreven en vertelde 16mm-film van een half uur zonder direct geluid, waarin coryfeeën van de Beat Poets (Allen Ginsberg, Gregory Corso, Larry Rivers) zitten te chillen. Het zou de enige film blijven van de beweging, met een grote reputatie, ook omdat de film heel lang vrij moeilijk te vinden was.
70, Miami, 27 januari, na een korte ziekte
Amerikaans scenarioschrijver. Auteur van enkele verfilmde scenario’s met vooral Afro-Amerikaanse personages. De eerste was Remember the Titans (met Denzel Washington als football coach; Boaz Yakin, 2000).
96, Tbilisi?, 24 januari, natuurlijke dood
Georgisch chef-camera. Verantwoordelijk voor het beeld van grote Sovjetproducties als Beg/The Flight (op 70mm; Aleksandr Alov en Vladimir Naoemov, 1971) en Sibiriada/Siberiade (Andrei Kontsjalovski, 1979). Eindexamen VGIK 1954. Eerste film als chef-cameraman was Skhvisi shvilebi/Tsjoedzjije djeti/Someone Else’s Children (Tengiz Aboeladze, 1958).
94, Turijn, 24 januari, natuurlijke dood
Italiaans toneelregisseur en bijrolacteur, soms (ten onrechte) vermeld als Pietro Nuti. Vooral in het theater (onder meer in het gezelschap van Dario Fo) en op televisie, enkele films, zoals In nome del popolo italiano (Dino Risi, 1971) en Todo modo (Elio Petri, 1976).