89, Rome, 22 januari, natuurlijke dood
Italiaans scenarioschrijver en regisseur. (Co)scenarist van twee klassieke films van Marco Ferreri: Dillinger è morto (1969) en Il seme dell’uomo/Het zaad van de mens (1969). Schreef en regisseerde zelf Donna è bello/One Woman’s Lover (met Andréa Ferréol en Joe Dallesandro; 1974).
87, Woodstock NY, 21 januari, in zijn slaap
Canadees toetsenist, saxofonist, componist en gelegenheidsacteur, eigenlijk Eric Hudson. Laatste overlevende van legendarische rock-act The Band (accordeon, Lowrey-orgel, saxofoon), waarvan het afscheidsconcert werd gefilmd als The Last Waltz (Martin Scorsese, 1978). Te horen op de soundtrack van Raging Bull (piano en saxofoon; Scorsese, 1980), waarvoor hij ook het nummer Webster Hall schreef.
85, Parijs, 20 januari, doodsoorzaak onbekend
Frans regisseur en scenarioschrijver. Zoon van acteur Bernard Blier. Auteur van een reeks anarchistische en provocerende, in ieder geval spraakmakende zwarte komedies in de jaren 70-90, vaak over verziekte man-vrouw-verhoudingen. Zijn Préparez vos mouchoirs/Hou je zakdoek bij de hand (1978) won een Oscar als beste niet-Engelstalige film. In zekere zin was het een vervolg op de overrompelende road movie Les valseuses/Going Places (eveneens met Gérard Depardieu en Patrick Dewaere in de hoofdrollen, naar zijn eigen roman; 1974). Tussen beide films in maakte Blier een andere film over twee mannen die er samen tussenuit knijpen, Calmos/Vrouwen, praat mij er niet van (1976); de feministische dystopie verdeelde de meningen sterk.
74, Noorwegen?, 20 januari, ziekte
Noors chef-camera. Verantwoordelijk voor de fotografie van films als Orions belte/Orion’s Belt (Ola Solum, 1985), de Zweedse arthouse-hit Så som i himmelen/As It Is in Heaven (Kay Pollak, 2004) en het vervolg Så ock på jorden/Heaven on Earth (Pollak, 2015). Volgde zijn opleiding aan Dramatiska Institutet in Stockholm. Eerste lange speelfilm: Kejsaren (samen met Sten Holmberg; Jösta Hagelbäck, 1979).
97, Montreal, 17 januari, natuurlijke dood
Canadees animator, animatieproducent en -regisseur. Drie Oscarnominaties, als producent van de korte animatiefilms The Drag (samen met Wolf Koenig; Carlos Marchion, 1966), What on Earth! (samen met Koenig; Les Drew en Kaj Pindal, 1967) en The Family That Dwelt Apart (samen met de regisseur; Yvon Mallette, 1973). Begon in 1945 als animator bij de National Film Board of Canada (NFB), waar de afdeling net was opgezet door Norman McLaren. Zou daar tot 1987 werkzaam blijven, onder meer als hoofd animatie (1967-72) en directeur Engelstalige productie (1972-76), waar hij zich beijverde voor het (co)produceren van meer lange speelfims en tv-drama’s door NFB.
61, Hilversum, 17 januari, gevolgen van scooterongeluk
Nederlands zangeres, tv-presentatrice en actrice. Speelde een van de vrouwelijke hoofdrollen in de geflopte komedie De zeemeerman (Frank Herrebout, 1996) en was te zien als zichzelf in Ellis in Glamourland (Pieter Kramer, 2004).