Aldo Lado

88, Rome, 25 november, na een korte ziekte

In het huidige Kroatië geboren Italiaans regisseur, (scenario)schrijver en producent. Soms vemeld als George B. Lewis. Vooral bekend door zijn eerste twee films als regisseur, beide in het zogeheten giallo-genre: La corte notte delle bambole di vetro/Short Night of Glass Dolls (1971) en Chi l’ha vista morire?/Who Saw Her Die (tevens coscenarist; 1972). Was eerder al coscenarist van de giallo La vittima designata/The Designated Victim (Maurizio Lucidi, 1971) en assistent-regisseur van Il conformista (Bernardo Bertolucci, 1970).

Lees meerAldo Lado

Elliot Silverstein

96, Los Angeles, 24 november, natuurlijke dood

Amerikaans regisseur. Na veel televisiewerk regisseerde hij de komische western Cat Ballou (1965), die Lee Marvin een Oscar bezorgde als beste acteur en in vier andere categorieën genomineerd werd. Silversteins debuut, met ook een jonge Jane Fonda, werd tevens geselecteerd voor de competitie van Berlijn. Silversteins tweede western A Man Called Horse (1970) met Richard Harris als Engels aristocraat die Sioux wil worden en daartoe een pijnritueel moet ondergaan, maakte veel discussie los.

Lees meerElliot Silverstein

Luca Sabatelli

87, Milaan, 24 november, natuurlijke dood

Italiaans kostuumontwerper. Vooral bekend geworden als de man die zangeres en cultfiguur Raffaella Carrà kleedde, bij voorbeeld in Bárbara (Gino Landi, 1980). Tekende voor het kostuumontwerp van talloze andere films, waaronder Il gatto a nove code/Cat o’Nine Tails (Dario Argento, 1971), Mogliamante (Marco Vicario, 1977) en Dimenticare Venezia (Franco Brusati, 1979). Eerste film: Come imparai ad amare le donne (Luciano Salce, 1966).

Lees meerLuca Sabatelli

Rona Hartner

50, Toulon, 23 november, hersen- en longkanker

Oorspronkelijk Roemeens actrice, schilder, singer-songwriter en muzikant (saxofoon, gitaar, piano), met een Duitstalige Roma-achtergrond. Woonde sinds begin van deze eeuw in Frankrijk, vanaf 2010 met de Franse nationaliteit. Speelde de hoofdrol van een zangeres in Gadjo dilo (Tony Gatlif, 1997), waar ze ook de muziek voor schreef (samen met Gatlif). Werd naar aanleiding van haar rol genomineerd voor een César als meest belovende nieuwe actrice. Ook te zien in bij voorbeeld Le temps du loup/Time of the Wolf (Michael Haneke, 2003) en Le divorce (James Ivory, 2003).

Lees meerRona Hartner

Helmert Woudenberg

78, Amsterdam?, 23 november, hartaanval

In Duitsland geboren Nederlands acteur en toneelregisseur. In 1970 een van de oprichters van het Werkteater. Speelde in vrijwel alle filmproducties van het legendarische gezelschap, bij voorbeeld hoofdrollen in Opname (Erik van Zuylen en Marja Kok, 1979) en Een zwoele zomeravond (Frans Weisz en Shireen Strooker, 1982). In die laatste film speelden Woudenberg en Kok in gestileerde vorm min of meer hun eigen echtscheiding na. Daarnaast opvallend als reclasseringsambtenaar in de bioscoophit Blue Movie (Wim Verstappen, 1971) en vermoedelijk de acteur met de meeste bijrollen in Nederlandse speelfilms van de succesvolle jaren 70. Filmdebuut in Wat zien ik? (Paul Verhoeven, 1971).

Lees meerHelmert Woudenberg

François Musy

68, Rolle VD?, 22 november, doodsoorzaak onbekend

In Zwitserland geboren Frans geluidsman. Werkte sinds Passion (1982) aan veel films van zijn goede vriend Jean-Luc Godard en won samen met cameraman Raoul Coutard de speciale techniekprijs in Venetië voor Prénom Carmen (Godard, 1983). Césars voor Quand j’étais chanteur (Xavier Giannoli, 2006) en Marguerite (Giannoli, 2014), in beide gevallen samen met sound editor Gabriel Hafner. Césarnominaties voor het geluid van Nouvelle vague (Godard, 1990), À l’origine (Giannoli, 2010) en Illusions perdues (Giannoli, 2021).

Lees meerFrançois Musy