Alain Pierre

76, Korbeek (Waals-Brabant), 14 februari, kanker

Belgisch componist, vooral van filmmuziek, en geluidsman. Schreef bij voorbeeld de muzikale soundtrack van Verbrande brug (tevens productie; Guido Henderickx, 1975), De proefkonijnen (Henderickx, 1979, de animatiefilm Jan zonder vrees (Jef Cassiers, 1984) en de Nederlands-Belgische coproductie Wildschut (Bobby Eerhart, 1985). Eerste film waar hij muziek voor schreef was Les baiseuses (Jack Guy, 1972). Voorts onder meer Vase de noces (Thierry Zéno, 1974), Trompe l’oeil (Claude d’Anna, 1975), de documentaire over Hergé Moi, Tintin/Ik, Kuifje (tevens geluid; Henri Roanne en Gérard Valet, 1976), Gejaagd door de winst (muzikaal thema; Robbe De Hert en Henderickx, 1977), Des morts (Jean-Pol Ferbus, Dominique Garny en Zéno, 1979), Het einde van de reis (Peter Simons, 1981), Merci Monsieur Robertson (Pierre Levie, 1986), Boom Boom (Rosa Vergès, 1990) en het Koerdische One Candle, Two Candles (tevens geluidsmontage; Jano Rosebiani, 2014). Hij nam geluid op voor onder meer Angela/Love Comes Quietly (Nikolai van der Heyde, 1971) en de documentaire Io sono Anna Magnani (Chris Vermorcken, 1979) en verzorgde de geluidseffecten voor Je tu il elle (Chantal Akerman, 1974). Sound designer van Jiyan (Rosebiani, 2002). Pierre werkte veel met synthesizers en legde een omvangrijke geluidenbank aan. Onder meer het gebrul van dinosaurussen in Jurassic Park (Steven Spielberg, 1993) zou daaruit afkomstig zijn. Vader van producent Tatiana en regisseur Janice Pierre. Niet te verwarren met de gelijknamige Belgische jazzgitarist en componist.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.