84, Los Angeles, 2 maart, nierfalen
Amerikaans producent en studiochef. Zoon van steracteur Alan Ladd, die hij echter nauwelijks kende. Won een Oscar als producent (met Mel Gibson en Bruce Davey) van Braveheart (Gibson, 1995). Gaf met groot succes leiding aan de studio 20th Century-Fox (1976-79), waar hij Star Wars (George Lucas, 1977) liet maken. Daarna oprichter van The Ladd Company (in 1979), die hij ophief om president te worden van MGM/UA (1985-93). Werd daar geruisloos afgevoerd door financier Crédit Lyonnais en richtte The Ladd Company weer op, aanvankelijk samen met Paramount Pictures (1993-99) en daarna zelfstandig. Begon als agent in 1963 bij Creative Management Associates, waar hij onder meer Robert Redford en Judy Garland vertegenwoordigde. Verhuisde in 1969 naar Londen, waar hij zijn eerste films produceerde, zoals The Walking Stick (Eric Till, 1970), The Ballad of Tam Lin (Roddy McDowall, 1970), A Severed Head (Dick Clement, 1971), Villain (Michael Tuchner, 1971), Zee and Co. (Brian G. Hutton, 1972) en Fear is the Key (Tuchner, 1972). Slechts bij een handvol films officieel vermeld als (executive) producer, zoals The Brady Bunch Movie (Betty Thomas, 1995), The Phantom (Simon Wincer, 1996), The Man in the Iron Mask (Randall Wallace, 1998), An Unfinished Life (Lasse Hallström, 2005) en Gone Baby Gone (Ben Affleck, 2007). Daarentegen is er een lange en indrukwekkende lijst te maken van films ‘gepresenteerd door Alan Ladd Jr.’: onder veel meer Harry and Tonto (Paul Mazursky, 1974), Phantom of the Paradise (Brian De Palma, 1974), Young Frankenstein (Mel Brooks, 1974), Profumo di donna (Dino Risi, 1974), The Rocky Horror Picture Show (Jim Sharman, 1975), Lucky Lady (Stanley Donen, 1975), Next Stop, Greenwich Village (Mazursky, 1976), The Blue Bird (George Cukor, 1976), Silent Movie (Brooks, 1976), The Omen (Richard Donner, 1976), Silver Streak (Arthur Hiller, 1976), 3 Women (Robert Altman, 1977), Julia (Fred Zinnemann, 1977), The Turning Point (Herbert Ross, 1977), Suspiria (Dario Argento, 1977), An Unmarried Woman (Mazursky, 1978), The Driver (Walter Hill, 1978), The Boys from Brazil (Franklin J. Schaffner, 1978), A Wedding (Altman, 1978), Magic (Richard Attenborough, 1978), Nosferatu: Phantom der Nacht (Werner Herzog, 1979), Norma Rae (Martin Ritt, 1979), Alien (Ridley Scott, 1979), La luna (Bernardo Bertolucci, 1979), The Rose (Mark Rydell, 1979), All That Jazz (Bob Fosse, 1979), Kagemusha (Akira Kurosawa, 1980), Nine to Five (Colin Higgins, 1980), Chariots of Fire (Hugh Hudson, 1981), The Right Stuff (Phil Kaufman, 1983), Police Academy (Hugh Wilson, 1984), Willow (Ron Howard, 1988), A Dry White Season (Euzhan Palcy, 1989), The Russia House (Fred Schepisi, 1990), L’amant (Jean-Jacques Annaud, 1992), Benny & Joon (Jeremiah S. Chechik, 1993), Son of the Pink Panther (Blake Edwards, 1993) en Six Degrees of Separation (Schepisi, 1993). Hoofdpersoon van de door zijn dochter Amanda Ladd-Jones gemaakte documentaire Laddie: The Man behind the Movies (2017).