Aldo Lado

88, Rome, 25 november, na een korte ziekte

In het huidige Kroatië geboren Italiaans regisseur, (scenario)schrijver en producent. Soms vemeld als George B. Lewis. Vooral bekend door zijn eerste twee films als regisseur, beide in het zogeheten giallo-genre: La corte notte delle bambole di vetro/Short Night of Glass Dolls (1971) en Chi l’ha vista morire?/Who Saw Her Die (tevens coscenarist; 1972). Was eerder al coscenarist van de giallo La vittima designata/The Designated Victim (Maurizio Lucidi, 1971) en assistent-regisseur van Il conformista (Bernardo Bertolucci, 1970). Zou later films in vele andere genres maken, zoals de romanverfilming La cosa buffa/The Funny Thing (tevens scenario; 1973), de kostuumhorror Sepolta viva/Woman Buried Alive (tevens scenario; 1973), het pikante La cugina/The Cousin (1974),

de thriller L’ultimo treno della notte/Last Stop on the Night Train/Night Train Murders (tevens coscenarist; 1975), de ‘nasty’ L’ultima volta/Born Winner (met Joe Dallesandro; 1976), de scifi L’umanoide/The Humanoid (samen met Enzo G. Castellari, 1979), La disubbidienza (tevens scenario, naar Alberto Moravia; 1981), de erotische thriller Amantide – Scirocco (tevens scenario; 1987), de sushi-horror Rito d’amore/Love Ritual (tevens scenario; 1989), de thriller Alibi perfetto/Circle of Fear (tevens coscenarist; 1992) en La chance/Power & Lovers (tevens coscenarist; 1994). Na twintig jaar maakte Lado zijn comeback als regisseur met de horrorthriller Il Notturno di Chopin (tevens productie, scenario en montage; 2013). Schreef ook bij voorbeeld de western Carogne si nasce/Lynching (Alfonso Brescia, 1968), Un’anguilla da 300 milioni/Million Dollar Eel (Salvatore Samperi, 1971), Beati i ricchi (Samperi, 1972), Il giorno del Cobra (Castellari, 1980) en Hollywood Flies (Fabio Segatori, 2005). Speelde een bijrol in de Franse misdaadfilm Mora (Léon Desclozeaux, 1982). Executive producer van het voor een Oscar genomineerde Belgische Farinelli (Gérard Corbiau, 1994), uitvoerend producent van Marquise (Véra Belmont, 1997). Vanaf 2016 auteur van een reeks misdaadverhalen en -romans en een compilatie van zijn niet verfilmde scenario’s: I film che non vedrete mai (2017).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.