Alfio Contini

92, Rome, 23 maart, doodsoorzaak onbekend

 Italiaans chef-cameraman. Vooral bekend door zijn werk aan klassieke komedies van Dino Risi (Il sorpasso, 1962; La marcia su Roma, 1962; I mostri, 1963; Il giovedì, 1964; Il gaucho, 1964; La moglie del prete/The Priest’s Wife, 1970; Sessomatto, 1973) en films van Michelangelo Antonioni: Zabriskie Point (1970) en Al di là delle nuvole/Beyond the Clouds (1995). Begon als camera operator, bij voorbeeld bij La dolce vita (Federico Fellini, 1960). Eerste film als chef-cameraman: La regina dei Tartari (Sergio Grieco, 1960). Onder veel meer Mani in alto (met Eddie Constantine; Giorgio Bianchi, 1961), Arrivano i Titani/De Titanen (Duccio Tessari, 1962), Colpo gobbo all’Italiana/Hunchback Italian Style (Lucio Fulci, 1962), Il terrorista (Gianfranco De Bosio, 1963), I maniaci (Fulci, 1964), Yankee (Tinto Brass, 1966), Una rosa per tutti/Everyman’s Woman (Franco Rossi, 1967), Fai in fretta ad uccidermi…ho freddo!/Kill Me Quick, I’m Cold (Francesco Maselli, 1967), Dio perdona…Io no!/God Forgives, I Don’t/De duivel kent geen genade (Giuseppe Colizzi, 1967), Galileo (Liliana Cavani, 1968), Ruba al prossimo tuo/A Fine Pair (Maselli, 1968), La matriarca/The Libertine (Pasquale Festa Campanile, 1968), The Trojan Women/Troades/Trojaanse vrouwen (Michael Cacoyannis, 1971), La mortadella (Mario Monicelli, 1971), Bianco, rosso e…/The Sin/De zonden van de witte non (Alberto Lattuada, 1972), Il portiere di notte/The Night Porter/De nachtportier (Cavani, 1974), Flavia, la monaca musulmana/De Turkse non (Gianfranco Mingozzi, 1974), Yuppi du (Adriano Celentano, 1975), L’avvertimento/The Warning (Damiano Damiani, 1980), La ragazza di Trieste (Festa Campanile, 1982), Bingo Bongo (met Celentano; Festa Campanile, 1982), Uno scandalo perbene (Festa Campanile, 1984), Zoo (Cristina Comencini, 1988) en Ripley’s Game (Cavani, 2002).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.