73?, Parijs, 27 augustus, natuurlijke dood
In België geboren Frans documentairemaker, soms vermeld als André Vanin. Regisseerde de in Rotterdam vertoonde en door Film International gedistribueerde documentaire Geel/Quelques nouvelles d’une colonie de malades mentaux à Geel près d’Anvers (samen met Vincent Blanchet, 1980) over een Vlaams stadje met een eeuwenoude traditie om geestelijk gehandicapten in families op te nemen. Bekroond op het Parijse festival Cinéma du Réel voor La commission de la vérité (1999) en Grandir au collège (2004). Maakte ook Dans les bureaux (1982), Histoires de classes (1989), Que faire? (1993), La véritable histoire du bus 402 (2002) en Bienvenue chez Chris (2006). Een van de geluidsmensen van de Nederlandse documentaire Wie de waarheid zegt moet dood (Philo Bregstein, 1981) over de moord op Pier Paolo Pasolini. Speelde een bijrol in de speelfilm Un petit cas de conscience (Marie-Claude Treilhou, 2002). Maakte vanaf 1981 deel uit van het mede door hem opgerichte en door Jean Rouch geïnspireerde Ateliers Varan. Produceerde enkele documentaires in Zuid-Afrika en in Vietnam, waar hij een plaatselijk atelier Varan leidde (2004-14).