80, Rome, 20 april, infarct
Italiaans acteur, vaak vermeld als Michael Coby. Opereerde goeddeels in de diepste krochten van de ‘eurotrash’. Vormde in komische actiefilms een duo met de Amerikaans-Israëlische acteur Paul L. Smith (1936-2012), dat zichtbaar was geïnspireerd door het succes van Terence Hill en Bud Spencer. Zij waren samen te zien in Carambola! (top-billed; Ferdinando Baldi, 1974), Carambola filotto… tutti in buca/Carambola’s Philosophy: In the Right Pocket (top-billed; Baldi, 1975), Simone e Matteo – Un gioco da ragazzi/Convoy Buddies/Kid Stuff (top-billed; Giuliano Carnimeo, 1975), Noi non siamo angeli/We Are No Angels (top-billed; Gianfranco Parolini, 1975) en Il vangelo secondo Simone e Matteo/The Diamond Peddlers (top-billed; Carnimeo, 1976). Ook in bij voorbeeld E Dio disse a Caino…/Gejaagd door geweld (Antonio Margheriti, 1970), Sahara Cross (Tonino Valerii, 1977), Supersonic Man (top-billed; Juan Piquer Simón, 1979) en in bijrollen in Intervista (Federico Fellini, 1987) en Torrents of Spring (Jerzy Skolimowski, 1989). Debuutrol in El desperado/The Dirty Outlaws (Franco Rossetti, 1967). Voorts bij voorbeeld tegenover Joan Collins in Lo stato d’assedio/L’amore breve/Besieged (Romano Scavolini, 1969), in het in Egypte opgenomen Ombre roventi/Shadow of Illusion (Mario Caiano, 1970), Spara Joe… e così sia!/Joe Dakota (Emilio Miraglia, 1971), Black Killer (Carlo Croccolo, 1971), Gli orrori del castello di Norimberga/Baron Blood (Mario Bava, 1972), Decameron proibitissimo (Boccaccio mio statte zitto)/Sexy Sinners (Marino Girolami, 1972), Metti lo diavolo tuo ne lo mio inferno/Put Your Devil Into My Hell (top-billed; Bitto Albertini, 1972), Novelle galeotte d’amore dal Decameron/Decameron 3 (Margheriti, 1972), Un bounty killer a Trinità (Oscar Santaniello en Joe D’Amato, 1972), L’affaire Crazy Capo (Patrick Jamain, 1973),
Crash! Che bottte… strippo strappo stroppio/Supermen Against the Orient (top-billed; Albertini, 1973), …e continuavano a mettere lo diavolo ne lo inferno (top-billed; Albertini, 1973), La badessa di Castro/The Castro’s Abbess (Armando Crispino, 1974), La casa (Angelino Fons, 1976), Carioca tigre (Carnimeo, 1976), L’enfant de nuit/Enfantasme (Sergio Gobbi, 1978), Baby Love (alias Michael Corbys; Rino Di Silvestro, 1979), Midnight Blue/La domenica del diavolo (top-billed; Raimondo Del Balzo, 1979),
The Bitch (tegenover Collins; Gerry O’Hara, 1979), La cicala/The Cricket (Alberto Lattuada, 1980), Gabriela, Cravo e Canela/Gabriela (Bruno Barreto, 1983), Scream for Help (Michael Winner, 1984), Dèmoni 2… l’incubo ritorna/Demons 2 (als de vader van Asia Argento; Lamberto Bava, 1986), Puro cashmere (Biagio Proietti, 1986), Il coraggio di parlare (Leandro Castellani, 1987), Der Commander (Margheriti, 1988), Vacanze di Natale ’90 (Enrico Oldoini, 1990), In camera mia (Luciano Martino, 1992), Giovanni Falcone (Giuseppe Ferrara, 1993), La chance/Power & Lovers (Aldo Lado, 1994), A spasso nel tempo/A Walk in Time (als Casanova; Carlo Vanzina, 1996), Marquise (Véra Belmont, 1997), Il decisionista (Mauro Cappelloni, 1997), Il cartaio/The Card Player (Dario Argento, 2003), I Viceré (Roberto Faenza, 2007) en Uno di famiglia (Alessio Maria Federici, 2018).