76, Engeland?, 5 oktober, na een ziekte
Engels regisseur, scenarioschrijver en producent. Zijn debuutfilm Bronco Bullfrog (1969), opgenomen in Oost-Londen met niet-professionele, jonge acteurs, behoorde tot de selectie van de allereerste ‘Semaine de la Critique’ in Cannes en werd zeer goed ontvangen. Toch werd hij nooit een bekende naam, zelfs niet bij het arthouse-publiek. Zijn laatste film, het Brits-Marokkaanse Zohra: A Moroccan Fairy Tale (tevens scenario, productie en muziek; 2010) beleefde internationale première op IFFR. Zoon van een advocaat en Kamerlid dat in 1948 uit de Labourpartij werd gezet wegens communistische sympathieën. Assisteerde bij de montage van films als Spartacus (Stanley Kubrick, 1960) en The Greengage Summer (Lewis Gilbert, 1961). Schreef en regisseerde de korte documentaires over jongeren St. Christopher (1967) en Everybody’s an Actor, Shakespeare Said (1968), alsmede de korte fictiefilm The War (met Eric Burdon en Colin Welland; 1967). Platts-Mills won met Private Road (tevens scenario; 1971) in Locarno een Gouden Luipaard ‘voor beste tweede film’ (sic!). Opus 3 Hero (1982) was de eerste geheel in Schots Gaelic gesproken lange speelfilm en werd vertoond in de competitie van Venetië. Richtte in 1966 samen met onder anderen James Scott de productiemaatschappij Maya Films op, die onder meer de korte documentaire over David Hockney Love’s Presentation (Scott, 1966) produceerde. Werd in 1972 gouverneur en erelid van het British Film Institute. Zette zich op vele manieren in om jongeren zonder specifieke opleiding te stimuleren tot het maken van film en video.