90, Helendale CA, 25 juli, natuurlijke dood
Amerikaans scenarioschrijver, eigenlijk Robert Goldman. Winnaar van twee Oscars, voor de scenariobewerking van Ken Kesey’s One Flew over the Cuckoo’s Nest (gedeeld met Lawrence Hauben; Milos Forman, 1975) en het originele scenario voor Melvin and Howard (Jonathan Demme, 1980). Vader van kostuumontwerper Serena Rathbun, schoonvader van regisseur Todd Field. Ondanks een redelijk beperkte output (slechts elf lange speelfilms vermelden Goldman als scenarist), wordt hij beschouwd als een van de grote Amerikaanse schrijvers voor film, vooral door collega’s. Weerkerende elementen zijn de excentrieke tycoon Howard Hughes en vehikels voor Al Pacino. Zijn overige geproduceerde scripts zijn The Rose (samen met Bill Kerby en Michael Cimino; Mark Rydell, 1979), Shoot the Moon (Alan Parker, 1982), Little Nikita (samen met John Hill en Tom Musca; Richard Benjamin, 1988), Scent of a Woman (de Amerikaanse remake van Profumo di donna, Dino Risi, 1974; Martin Brest, 1992), City Hall (samen met Nicholas Pileggi en Paul Schrader & Ken Lipper; Harold Becker, 1996), Meet Joe Black (samen met Ron Osborn, Jeff Reno en Kevin Wade; Brest, 1998) en Rules Don’t Apply (alleen verhaal, samen met de regisseur; Warren Beatty, 2016). Zonder credit sleutelde Goldman aan scenarioversies van Ragtime (Forman, 1981), Swing Shift (Demme, 1984), The Flamingo Kid (Garry Marshall, 1984), Dick Tracy (Beatty, 1990) en The Perfect Storm (Wolfgang Petersen, 2000). Voor televisie bewerkte Goldman de eerder door Alfred Hitchcock verfilmde rechtbankroman van Robert Hichens The Paradine Case (Alex March, 1962). Ook schreef hij de teksten van originele liedjes in de western When the Legends Die (Stuart Millar, 1972) en voor de Broadway-musical First Impressions (1959), gebaseerd op Jane Austens roman Pride and Prejudice. Niet te verwarren met de eveneens met twee scenario-Oscars onderscheiden generatiegenoot William Goldman (Butch Cassidy and the Sundance Kid, All the President’s Men).