73, Rotterdam, 30 mei, gevolgen van vasculaire dementie
Nederlands film- en televisiemaker, videopionier, producent en scenarioschrijver. Regisseerde twee lange speelfilms, die van directeur Huub Bals een prominente plek kregen in de programmering van het festival Film International: Het veld van eer (tevens scenario met Jules Deelder en Rien Vroegindeweij, en met een hoofdrol voor de debuterende Loes Luca; 1983) over een obsessie voor de Noord-Franse slagvelden van de Eerste Wereldoorlog, en Plan Delta (tevens scenario; 1989). Later regisseerde Visser de documentaires The Last Genius, a Film about Salvador Dali and Me (1990), EXITing (1995) en Mijn leven als Deelder (samen met Michael Barzilay; 2013), alsmede de korte speelfilm Een langzame kogel (1998). Na een studie aan de Sociale Academie en een korte loopbaan als radiojournalist voor de VPRO, werd Visser de centrale figuur van het zogeheten Videocentrum van de Rotterdamse Kunststichting. Hij maakte en entameerde daar video’s die de burgerparticipatie van bewoners van de oude wijken van Rotterdam moesten bevorderen. De eerste was Crooswijk, daar woon ik (Visser, 1977), gevolgd door enkele afleveringen van het Crooswijkjournaal, een pendant van het Amsterdams Stadsjournaal. Andere videoproducties in deze tijd waren onder meer Wat doen we met Crooswijk (1976), Kinderen in Ommoord (1977) en het gedramatiseerde Buffelstraat in beweging (1977). Nadat Visser voor de VPRO-televisie het portret J.A. Deelder: Stadsgezicht (in Het Gat van Nederland, 1977) had gemaakt, ging hij een aantal jaren voornamelijk voor de VPRO werken. Hij begon er in 1979 de rubriek Neon, een vervolg op zijn video voor jongeren Tilt (1978). Neon Film/TV werd ook de naam van Vissers productiehuis, nadat hij eerder met Derk Sauer en Fons Burger Tilt Film had opgericht, in 1980 coproducent met het Haagse Meatball van de kraakfilms Een Vondelbrug te ver en Een koninkrijk voor een huis. Visser produceerde onder meer de korte speelfilm Heb je Jetta wel ‘ns gehad? (het regiedebuut van Ab van Ieperen, 1978), en de documentaires Gaandeweg (Victor Vroegindeweij, 2008), Home Recordings (Mari Soppela, 2008) en Who the F*ck Is Dox? (Danny Stolker, 2011). Schreef mee aan en produceerde de kinderserie De Eefje Wentelteefje TV Show (Christiaan Michels, 2005-06, in Villa Achterwerk). Visual effects voor de documentaire Mocros (Roy Dames, 2010). Vader van televisiedirecteur Anna Visser van omroep LLINK, waarvoor hij de serie Mr.Kahoona Positive Happiness Show (2005) produceerde.