85, Mori (Trento), 8 oktober, natuurlijke dood
Italiaans chef-cameraman en regisseur, soms vermeld als Alex Burks. Verantwoordelijk voor het beeld van bij voorbeeld Via degli specchi (Giovanna Gagliardo, 1983), Scherzo del destino in agguato dietro l’angolo come un brigante da strada/A Joke of Destiny (Lina Wertmüller, 1983), Bertoldo, Bertoldino e Cacasenno (Mario Monicelli, 1984), Le due vite di Mattia Pascal (Monicelli, 1985) en Speriamo che sia femmina/Let’s Hope It’s a Girl (Monicelli, 1986). Regisseerde enkele films, waaronder de spaghettiwestern Vivo per la tua morte/A Long Ride from Hell (als Burks, 1968). Onder meer camera operator (samen met zijn zwager Vittorio Storaro) bij Prima della rivoluzione (Bernardo Bertolucci, 1964) en bij de second unit van Reds (Warren Beatty, 1981). Voor het eerst chef-camera bij L’uomo, l’orgoglio, la vendetta/Man, Pride and Vengeance/De deserteur (zijn broer Luigi Bazzoni, 1967), gevolgd door onder meer Ernesto (Salvatore Samperi, 1979), Un amore in prima classe (Samperi, 1980), La bonne/The Corruption (Samperi, 1986), Notte d’estate con profilo greco, occhi a mandorla e odore di basilico/Summer Night with Greek Profile, Almond Eyes and Scent of Basil (Wertmüller, 1986), Il caso Moro (Giuseppe Ferrara, 1986) en Rosa e Cornelia (Giorgio Treves, 2000). Regisseerde onder andere Commando suicida/Tot het bittere einde (1968), E venne il giorno dei limoni neri/Black Lemons (1970) en Abuso di potere/Shadows Unseen (1972).