96, Beverly Hills, 9 december, natuurlijke dood
Amerikaans actrice en zangeres, artiestennaam van Bernice Kamiat, aanvankelijk optredend als Bernice Kay. Oscarnominatie voor beste vrouwelijke bijrol als de weduwe in The Defiant Ones (Stanley Kramer, 1958). Filmdebuut als 16-jarige in de western Wide Open Town (Lesley Selander, 1941), gevolgd door Girls’ Town (Victor Halperin, 1942). Kort daarna onder nieuwe naam Cara Williams contract bij 20th Century-Fox voor bijrollen, vaak als secretaresse of verkoopster, te beginnen met Happy Land (Irving Pichel, 1943). Voorts in bij voorbeeld In the Meantime, Darling (Otto Preminger, 1944), Laura (uncredited; Preminger, 1944), Something for the Boys (uncredited; Lewis Seiler, 1944), The Spider (Robert D. Webb, 1945) en Boomerang! (eerste wat grotere rol; Elia Kazan, 1947). Na een film voor Universal, The Saxon Charm (Claude Binyon, 1948), en edelfiguratie in Knock on Any Door (Nicholas Ray, 1949) een paar jaar alleen tv-rollen. Terugkeer in de bioscoop met The Girl Next Door (Richard Sale, 1953), gevolgd door Monte Carlo Baby (tegenover Audrey Hepburn; Jean Boyer en Lester Fuller, 1953), The Great Diamond Robbery (second billing; Robert Z. Leonard, 1954), Meet Me in Las Vegas (waarin ze I Refuse to Rock & Roll zingt; Roy Rowland, 1956), The Helen Morgan Story (Michael Curtiz, 1957), Never Steal Anything Small (Charles Lederer, 1959), The Man from the Diners’ Club/De gekken trekken de kaart (second billing tegenover Danny Kaye; Frank Tashlin, 1963), Doctors’ Wives (George Schaefer, 1971), The White Buffalo (J. Lee Thompson, 1977 en The One Man Jury (Charles Martin, 1978). Een seizoen een eigen sitcom, als roodharige opvolger van Lucille Ball: The Cara Williams Show (1964-65), ook op tv in bij voorbeeld Alfred Hitchcock Presents (1956-60) en Pete and Gladys (als Gladys; 1960-62). Onder meer gescheiden van acteur John Drew Barrymore, moeder van acteur John Blyth Barrymore.