92, Castel Volturno CE, 12 oktober, natuurlijke dood
Italiaans komiek en (stem)acteur. Meer dan honderd films sinds debuut in I pompieri di Viggiu’ (Mario Mattoli, 1949). Vaak als Napolitaanse bediende, kok of butler van komiek Totò: bij voorbeeld Tototarzan (Mattoli, 1950), Totò sceicco (Mattoli, 1950), 47 morto che parla (Carlo Ludovico Bragaglia, 1950), Miseria e nobiltà (Mattoli, 1954), Totò lascia o raddoppia? (Camillo Mastrocinque, 1956) en Signori si nasce (Mattoli, 1960).
Zou later ook de stem van Totò nasynchroniseren, net als die van Oliver Hardy. Ook te zien in bij voorbeeld Bellezze in bicicletta (Carlo Campogalliani, 1951), Il caimano del Piave (Giorgio Bianchi, 1951), Porca miseria (Bianchi, 1951), Ha fatto 13 (top- billed; Carlo Manzoni, 1951), Vendetta…sarda (Mattoli, 1952), I grandi peccatori/L’eterna catena/Gestolen liefde (Anton Giulio Majano, 1952), Ragazze da marito (Eduardo De Filippo, 1952), Non è vero…ma ci credo! (Sergio Grieco, 1952), Cerasella (Raffaello Matarazzo, 1959), Il mio amico Jekyll (Marino Girolami, 1960), Fontana di Trevi (Campogalliano, 1960), Appuntamento a Ischia (Mattoli, 1960), L’amant de cinq jours (Philippe de Broca, 1961), Maciste contro Ercole nella Valle dei Guai (Mattoli, 1961), Jessica (Jean Negulesco en Oreste Palella, 1962), The Reluctant Saint (Edward Dmytryk, 1962), Gli eroi del doppio gioco (Mastrocinque, 1962), als veilingmeester in Ieri, oggi, domani (Vittorio De Sica, 1963), I quattro moschettieri (Bragaglia, 1963), Panic Button (George Sherman en Giuliano Carnimeo, 1964), I marziani hanno 12 mani (Castellano Pipolo, 1964), als sheriff in Freddy und das Lied der Prärie (Sobey Martin, 1964), The Yellow Rolls-Royce (Anthony Asquith, 1964), Io, io, io…e gli altri (Alessandro Blasetti, 1966), Dio, come ti amo! (Miguel Iglesias, 1966), Caccia alla volpe (De Sica, 1966), The Biggest Bundle of Them All (Ken Annakin, 1968), Diabolik (Mario Bava, 1968), Casotto (Sergio Citti, 1977), Mi manda Picone (Nanni Loy, 1984), ‘O re (David di Donatello voor beste bijrol; Luigi Magni, 1989), L’avaro/De vrek (Tonino Cervi, 1990), In nome del popolo sovrano (Magni, 1990), Camerieri (Leone Pompucci, 1995), Uomini uomini uomini (Christian De Sica, 1995), Giovani e belli (Dino Risi, 1996), als burgemeester in In Love and War (Richard Attenborough, 1996), Tre uomini e una gamba/Three Men and a Leg (Aldo & Giovanni & Giacomo en Massimo Venier, 1997), Li chiamarono…briganti! (Pasquale Squitieri, 1999). Schreef en regisseerde onder het pseudoniem Lucky Moore de spaghettiwesterns Una pistola per cento croci!/Gunman of One Hundred Crosses (1971) en Assassino negro/Black Killer (met Klaus Kinski; 1971).