Carlo Rambaldi

86, Lamezia Terme (provincie Catanzaro), 10 augustus, natuurlijke dood

 

Italiaans ontwerper van visual en special effects. Won twee Oscars voor visual effects, in Alien (Ridley Scott, 1979) en E.T. – The Extra-Terrestrial (Steven Spielberg, 1982), en een derde voor ‘speciale prestaties’ toen er nog geen Oscar in deze categorie bestond, voor King Kong (John Guillermin, 1976). Werd voor deze laatste film door producent Dino DeLaurentiisnaar Hollywood gehaald, na een lange staat van dienst als ontwerper, modelmaker en auteur van special effects in Italiaanse spektakel- en horrorfilms: La vendetta di Ercole/Goliath and the Dragon (Vittorio Cottafavi, 1960), Maciste contro i mostri/Fire Monsters against the Son of Hercules (Guido Malatesta, 1962), Perseo l’invincibile (Alberto de Martino, 1963), La strega in amore (Damiano Damiani, 1966), Una lucertola con pelle di donna/Lizard in a Woman’s Skin/Schizoid (Lucio Fulci, 1971),

La notte dei diavoli/Demonen der nacht (Giorgio Ferroni, 1972), Flesh for Frankenstein/Andy Warhols Frankenstein (Paul Morrissey, 1973), Blood for Dracula/Andy Warhols Dracula (Morrissey, 1974) en Profondo rosso/Deep Red (Dario Argento, 1975). In de VS gezien als de createur van buitenaardse wezens par excellence. Zo gaf hij ook de bezoekers in Close Encountersof the Third Kind (Spielberg, 1977) vorm. Voorts onder meer Nightwing (Arthur Hiller, 1979), The Hand (Oliver Stone, 1981), Possession (Andrzej Zulawski, 1981), Conan the Destroyer (Richard Fleischer, 1984), Dune (David Lynch, 1984), Cat’s Eye (Lewis Teague, 1985), Silver Bullet (Daniel Attias, 1985) en King Kong Lives(Guillermin, 1986).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.