Carlos Saura (Atarés)

91, Madrid, 10 februari, longfalen

Spaans regisseur, scenarioschrijver en fotograaf. Zoon van concertpianiste Fermina Atarés Torrente, jongere broer van schilder Antonio Saura. Bekendste Spaanse filmauteur in de periode tussen Luis Buñuel en Pedro Almodóvar. Zijn werk sloeg een brug van (deels wegens de censuur ‘gecodeerd’) neo-realisme in de franquistische periode (tot 1975) naar later magisch realisme en films over muziek, dans en kunst. Zijn internationaal bekendste film – naast de flamencotrilogie Bodas de sangre/Bloedbruiloft (1981), Carmen (tevens productie, Oscarnominatie; 1983) en El amor brujo (1986) – was Cría cuervos… (1976); de film kreeg in Cannes de Grote Speciale Juryprijs. Won in Berlijn een Zilveren Beer als beste regisseur voor zijn politieke parabel La caza (1966) en twee jaar later dezelfde prijs voor Peppermint frappé (1967), nadat in mei 1968 het festival van Cannes was afgebroken door een revolutie tijdens de vertoning van de film in competitie.

De Gouden Beer werd toegekend aan het minder bekende, in Nederland niet eens uitgebrachte Deprisa, deprisa (1981). Saura debuteerde na enkele korte films met het neorealistische Los golfos (1960). Daarna onder meer Llanto por un bandido (1964), El jardín de las delicias (1970), Ana y los lobos (1973), La prima Angélica (1974), Elisa, vida mía (1977), Los ojos vendados (1978) en het voor een Oscar genomineerde Mamá cumple 100 años/Mama wordt 100 (1979). Vanaf de jaren 80 verloor Saura wat van zijn internationale status als in de arthouses populaire filmauteur, maar hij bleef gestaag voortbouwen aan een consistent oeuvre, met titels als Dulces horas (1982), Antonieta (1982), Los zancos (1984), El Dorado (1988), La noche oscura (1989),

Ay, Carmela! (over de Burgeroorlog; 1990), Sevillanas (1992), de documentaire Marathon (over de Olympische Spelen van Barcelona; 1993), Flamenco (1995), Tango (Oscarnominatie; 1998), Goya en Burdeos/Goya in Bordeaux (1999), zijn persoonlijke favoriet, de documentaire Buñuel y la mesa del rey Salomón (2001), Salomé (2002), Fados (2007), Flamenco Flamenco (2010), de Mexicaanse musical El rey de todo el mundo/The King of All the World (2021) en de documentaire over de evolutie van de kunsten Las paredes hablan (2022). Saura schreef voor nagenoeg al zijn films het scenario. Hij speelde kleine rollen in El pisito (Marco Ferreri en Isodoro M. Ferry, 1958) en El cochecito (Ferreri, 1960). Voormalig partner van actrice Geraldine Chaplin (1967-79).

 

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.