Amerikaans bijrolacteur, pseudoniem van Russell Zink. Tegenover Elvis Presley in diens debuutfilm Love Me Tender (Robert D. Webb, 1956) en Joan Crawford in Whatever Happened to Baby Jane? (Robert Aldrich, 1962). Debuteerde na veel figuratie in Larceny (George Sherman, 1948). Voorts onder meer in Trapped (Richard Fleischer, 1959), The Heiress (William Wyler, 1949), Tomahawk (Sherman, 1951), My Six Convicts (Hugo Fregonese, 1952), Tall Man Riding (Lesley Selander, 1955), The Midnight Story (Joseph Pevney, 1957), The Screaming Skull (Alex Nicol, 1958), Fort Dobbs (Gordon Douglas, 1958), The Bramble Bush (Daniel Petrie, 1960), Twelve Hours to Kill (Edward L. Cahn, 1960), Guns of Diablo (Boris Sagal, 1964), Our Man Flint (Daniel Mann, 1966) en The World’s Greatest Athlete (Robert Scheerer, 1973). Niet te verwarren met de gelijknamige Engelse televisiepianist (1925-2000).
Frans regisseur, producent, acteur en scenarioschrijver, eigenlijk Claude Beri Langmann. Won een Oscar voor de door hem geregisseerde korte film Le poulet (1962) en werd genomineerd als producent van Tess (Roman Polanski, 1978). Produceerde enkele van de grootste Franse bioscoopsuccessen, zoals recentelijk de allergrootste Bienvenue chez les Ch’tis (Dany Boon, 2008), en won een César voor La graine et le mulet (Abdel Kechiche, 2007). Aanvankelijk acteur in films als Le Bon Dieu sans confession (Claude Autant-Lara, 1953), J’irai cracher sur vos tombes (Michel Gast, 1959), Les bonnes femmes (Claude Chabrol, 1960), La vérité (Henri-Georges Clouzot, 1960) en Behold a Pale Horse (Fred Zinnemann, 1964). Speelde ook veelal autobiografische rollen in zijn eigen films, als een rokkenjagende Parijse Woody Allen, die Claude heet. Later ook te zien in L’homme blessé (Patrice Chéreau, 1983), Stan the Flasher (Serge Gainsbourg, 1990), La machine (François Dupeyron, 1994), Va savoir (Jacques Rivette, 2001), Astérix et Obélix: Mission Cléopâtre (Alain Chabat, 2002) en Ils se marièrent et eurent beaucoup d’enfants (Yvan Attal, 2004). Regiedebuut met Le vieil homme et l’enfant (1967), gevolgd door onder meer Le cinéma de papa (1970), Sex-shop (1972), La première fois (1976), Un moment d’égarement (1977), Je vous aime (1980), Tchao Pantin (1983), het tweeluik naar Marcel Pagnol Jean de Florette (1986) en Manon des sources (1986), de grootscheepse kostuumfilms Uranus (1990) en Germinal (1993), Lucie Aubrac (1997), La débandade (1999), Une femme de ménage (2002), L’un reste, l’autre part (2005) en Ensemble, c’est tout (2007). Schreef naast zijn eigen films de vroege korte film van zijn toenmalige zwager Maurice Pialat Janine (1962). Produceerde al zijn eigen werk en voorts onder meer L’enfance nue (Pialat, 1968), Ma nuit chez Maud (Eric Rohmer, 1969), Les fous du stade (Claude Zidi, 1972), Pleure pas la bouche pleine (Pascal Thomas, 1973), Le chaud lapin (Thomas, 1974), Souvenirs d’en France (debuuut van André Téchiné, 1974), Zig-zig (Laszlo Szabo, 1974), Je t’aime, moi non plus (Gainsbourg, 1975), Un sac de billes (Jacques Doillon, 1975), Le jouet (Francis Veber, 1976), La femme qui pleure (Doillon, 1978), Passe ton bac d’abord (Pialat, 1978), Une histoire simple (Claude Sautet, 1978), Inspecteur la Bavure (Zidi, 1980), Fantasma d’amore (Dino Risi, 1980), Deux heures moins le quart avant Jésus-Christ (Jean Yanne, 1982), La femme de mon pôte (Bertrand Blier, 1983), Garçon! (Sautet, 1983), Hurlevent (Rivette, 1984), L’ours/The Bear (Jean-Jacques Annaud, 1988), La petite voleuse (Claude Miller, 1988), Trois places pour le 26 (Jacques Demy, 1988), Valmont (Milos Forman, 1989), L’amant/The Lover (Annaud, 1991), La reine Margot (Chéreau, 1993), Gazon maudit (Josiane Balasko, 1994), Waati (Souleymane Cissé, 1995), Le roi des aulnes/Der Unhold (Volker Schlöndorff, 1996), Astérix et Obélix contre César (Zidi, 1998), Todo sobre mi madre (Pedro Almorodvar, 1999), Amen. (Costa-Gavras, 2001) en Les choristes (Christophe Baratier, 2003). Broer van scenarioschrijfster Arlette Langmann en vader van acteur Julien Rassam en acteur en producent Thomas Langmann.
In Zwitserland geboren Luxemburgs acteur en rockzanger. Speelde vooral hoofdrollen in films van Andy Bausch: Troublemaker (1988), A wopbobaloobop a lopbamboom (1989), Three Shake-a-leg Steps to Heaven (1993), Back in Trouble (1997), Le club des chômeurs (2001), La revanche (2004), Deepfrozen (2006) en de aan Van Werveke gewijde documentaire inthierryview (2008). Ook in Hochzäitsnucht (Pol Cruchten, 1992), de televisiefilm Die Rebellion (Michael Haneke, 1993), Abracadabra (Harry Cleven, 1993), Hasenjagd (Andreas Gruber, 1997), Knockin’ on Heaven’s Door (Thomas Jahn, 1997), Der Eisbär (Til Schweiger, 1998) en Le temps du loup (Haneke, 2003).
Nederlands televisiepresentator, econoom en stemacteur, voluit Willem Anton Frederik Stokhuyzen. Presenteerde onder meer de populaire quiz Ja natuurlijk en Tweekamp. Sprak sinds 1977 in vele Disneyfilms en -televisieseries de stem van Winnie de Poeh in. Voormalig gemeenteraadslid voor de VVD in Voorburg. Getrouwd met actrice Annet Nieuwenhuyzen.
Frans journalist, publiciteitsman en producent, pseudoniem van Joseph Raoul Cohen. Initiatiefnemer in 1976 en peetvader van de Césars. de Franse nationale filmprijzen. Produceerde Pile ou face (Robert Enrico, 1980). Getrouwd geweest met actrice Françoise Arnoul.
35, Amsterdam, 10 januari, verdronken na val in ijskoude gracht
In Somalië geboren Nederlands regisseur. Studeerde in 2002 af aan de Nederlandse Filmacademie met de korte film Nolocha, over een asielzoeker die voortdurend heen en weer reist tussen Schiphol en station Rotterdam Centraal. Had een eerste lange speelfilm, Queleh, in voorbereiding bij productiemaatschappij IJswater Film. Het met RoelofJan Minneboo geschreven scenario van Queleh werd in 2008 gepresenteerd in het programma Ateliers van het festival van Cannes. De korte film in de serie One Night Stand, getiteld Johnny Bingo (Hesdy Lonwijk, 2009), werd aan hem opgedragen.
