95, Parijs, 18 november, in zijn slaap
Frans componist, liedjesschrijver en zanger. Vooral bekend door zijn samenwerking (1960-63) met zangeres Édith Piaf, voor wie hij bij voorbeeld Non, je ne regrette rien schreef. Componeerde de soundtrack van Trafic (Jacques Tati, 1971) en nog enkele films. Tot de films met muziek van Dumont behoren de spaghettiwestern Il mio corpo per un poker/The Belle Starr Story (Nathan Wich alias Piero Cristofani & Lina Wertmüller, 1968), de erotische komedie Les gourmandines/Three Into Sex Won’t Go (Guy Pérol, 1973), de klucht Le plumard en folie/Le lit/Als ’t bed moest spreken (Jacques Lem alias Jacques Lemoine, 1974), de tv-film Parade (Tati, 1974), Le commando des chauds lapins/Les secrétaires (Pérol, 1975), de documentaireserie The Algerian War 1954-1962 (Peter Batty, 1984) en de korte film Le moine en djellaba (Youssef Hamid, 2012).
Dumont werd bezocht door Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps in twee afleveringen van de tv-show Chansons! (2021). Zijn liedjes, met name Non, je ne regrette rien, zijn te horen in talloze speelfilms, waaronder uiteraard de biografische films Piaf (Guy Casaril, 1970), Édith et Marcel (Claude Lelouch, 1983) en La môme/La vie en rose (Olivier Dahan, 2007). In laatstgenoemde film is hij ook een personage, vertolkt door Mario Hacquard.