89, Londen, 27 september, natuurlijke dood
Engels actrice, voluit Margaret Natalie Smith. Gelauwerd toneelspeelster bij het National Theatre (1952-68) en The Royal Shakespeare Company werd in film en televisie een icoon van de upper class, vooral als de aartsconservatieve douairière in de tv-serie Downton Abbey (2010-15), de gelijknamige film (Michael Engler, 2014) en het vervolg Downton Abbey: A New Era (Simon Curtis, 2022). Een jongere generatie kende haar vooral door de rol van professor Minerva McGonagall/Minerva Anderling in zeven van de acht Harry Potter–films (2002-11). Smith won twee Oscars, als Schotse onderwijzeres in The Prime of Miss Jean Brodie (top-billed; Ronald Neame, 1969) en voor een bijrol in California Suite (Herbert Ross, 1978). Ze werd nog vier keer genomineerd voor een Oscar: in de bijrolcategorie voor Othello (als Desdemona; Stuart Burge, 1965), A Room with a View (James Ivory, 1986) en (top-billed!) in Gosford Park (Robert Altman, 2001) en in de hoofdrolcategorie voor de verfilming van Graham Greenes Travels with My Aunt (top-billed; George Cukor, 1972). Officieel filmdebuut in de misdaadfilm Nowhere to Go (Seth Holt, 1958). Tot haar overige filmrollen behoren die in The V.I.P.s (Anthony Asquith, 1963), The Pumpkin Eater (Jack Clayton, 1964), Young Cassidy (Jack Cardiff, 1965), The Honey Pot (Joseph L. Mankiewicz, 1967), Hot Millions (Eric Till, 1968),
Oh! What a Lovely War (Richard Attenborough, 1969), Love and Pain and the Whole Damn Thing (top-billed; Alan J. Pakula, 1973), Murder by Death (Robert Moore, 1976), Death on the Nile (John Guillermin, 1978), Quartet (Ivory, 1981), Clash of the Titans (Desmond Davis, 1981), Evil Under the Sun (Guy Hamilton, 1982), The Missionary (Richard Loncraine, 1982), Better Late Than Never (Bryan Forbes, 1983), Lily in Love/Játszani kell (top-billed; Károly Makk, 1984), A Private Function (Malcolm Mowbray, 1984), The Lonely Passion of Judith Hearne (top-billed; Clayton, 1987), Hook (als Wendy Darling; Steven Spielberg, 1991), Sister Act (als moeder-overste; Emile Ardolino, 1992), The Secret Garden (Agnieszka Holland, 1993), Sister Act 2: Back in the Habit (Bill Duke, 1993), Richard III (Loncraine, 1995), The First Wives Club (Hugh Wilson, 1996), Washington Square (Holland, 1997), Curtain Call/It All Came True (Peter Yates, 1999),
Tea with Mussolini (Franco Zeffirelli, 1999), The Last September (top-billed; Deborah Warner, 1999), Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood (Callie Khouri, 2002), Ladies in Lavender (Charles Dance, 2004), Keeping Mum (Niall Johnson, 2005), Becoming Jane (Julian Jarrold, 2007), From Time to Time (top-billed; Julian Fellowes, 2009), Nanny McPhee and the Big Bang/Nanny McPhee Returns (Susanna White, 2010), The Best Exotic Marigold Hotel (John Madden, 2011) en het vervolg The Second Best Exotic Marigold Hotel (Madden, 2015), Quartet (top-billed; Dustin Hoffman, 2012), My Old Lady (Israel Horovitz, 2014), The Lady in the Van (top-billed; Nicholas Hytner, 2015), A Boy Called Christmas (Gil Kenan, 2021) en het Ierse The Miracle Club (Thaddeus O’Sullivan, 2023). Een van de hoofdpersonen (samen met Eileen Atkins, Judi Dench en Joan Plowright) van de documentaire Nothing Like a Dame/Tea with the Dames (Roger Michell, 2018). Winnaar van een Tony, vier Emmy’s, vijf BAFTA’s, drie Golden Globes en vijf Screen Actors Guild-prijzen. Drie eredoctoraten: St. Andrews (1971), Bath (1986) en Cambridge (1994). In 1990 in de adelstand verheven. Gescheiden van acteur Robert Stephens, weduwe van toneelschrijver Alan Beverley Cross.