60, Sarajevo, 9 oktober, hartinfarct
Bosnisch producent. Vooral bekend door de films die hij produceerde voor regisseur-scenarioschrijver Jasmila Zbanic, met wie hij ook getrouwd was na hun ontmoeting in een schuilkelder tijdens de oorlog in voormalig Joegoslavië. Grbavica (Zbanic, 2006) won de Gouden Beer in Berlijn, Quo vadis, Aida? (Zbanic, 2020) over de massamoord in Srebrenica (1995) werd genomineerd voor een Oscar en won vier Europese Filmprijzen, waaronder die voor ‘beste film’. Tot econoom opgeleide Ibrahimovic richtte in 1998 de productiemaatschappij Deblokada op. Zijn eerste producties waren de korte film Crvene gumene cizme/Red Rubber Boots (Zbanic, 1998) en de documentaire Sjecas li se Sarajeva?/Do You Remember Sarajevo? (Nedim Alikadic, Nihad Kresevljakovic en Sead Kresevljakovic, 2002). Tot Ibrahimovic’ overige producties behoren de episodenfilm Lost and Found (segment Zbanic, 2005), Na putu/On the Path (competitie Berlijn; Zbanic, 2010), For Those Who Can Tell No Tales/Za one koji ne mogu da govore (Zbanic, 2013), Love Island (Zbanic, 2014), Cure – zivot druge/Cure: The Life of Another (coproducent; Andrea Staka, 2014), de documentaire Jedan dan u Sarajevu (over het schot in Sarajevo, dat in 1914 de Eerste Wereldoorlog ontketende; Zbanic, 2014), Dobra zena/A Good Wife (coproducent; Mirjana Karanovic, 2016), Muskarci ne placu/Men Don’t Cry (Alen Drijevic, 2017), het korte, Amerikaanse What’s This Country Called Now? (over het beleg van Sarajevo; Joseph Pierson, 2018), de korte documentaire U zraku/Airborne (over Ibrahimovic’ vliegangst; Zbanic, 2019), Majka Mara/Mother Mara (Karanovic, 2024) en de documentaire Blum – Gospodari svoje buducnosti/Blum: Masters of Their Own Destiny (Zbanic, 2025). Hij regisseerde (samen met Eldar Emric) en schreef de middellange speelfilm Rus/Russian (2015).