Daniel Duval

68, Parijs, 10 oktober, kanker
Frans acteur, regisseur en scenarioschrijver. Donkerharige jonge acteur met felle ogen, opgegroeid in kindertehuizen, speelde vaak jongens die niet helemaal willen deugen en maakte ook films als regisseur-scenarioschrijver over het milieu van kleine criminelen. Was ook in het echte leven herhaaldelijk betrokken bij vechtpartijtjes. Filmdebuut als acteur tegenover Bernadette Lafont in een van de hoofdrollen van La ville-bidon/La décharge (tevens scenariobijdrage; Jacques Baratier, 1971). Regisseerde en schreef na enkele korte films Le voyage d’ Amélie (tevens hoofdrol; 1974), gevolgd door L’ombre des châteaux (tevens scenario; 1977) en de hit La dérobade/Vrouwen van Parijs (1979), waarin hij de pooier speelde van Miou-Miou.  Schreef en regisseerde daarna L’amour trop fort (1981), Effraction (1983) en Le temps des porte-plumes (2006). Als acteur onder meer in Que la fête commence (Bertrand Tavernier, 1975), Va voir maman, papa travaille (François Leterrier, 1978), Le dernier amant romantique (Just Jaeckin, 1978), Le bar du téléphone (top-billed; Claude Barrois, 1980),

Les loups entre eux (José Giovanni, 1985), Stan the Flasher (Serge Gainsbourg, 1990), als de onsympathieke vader in Y aura-t-il de la neige à Noël? (Sandrine Veysset, 1996), Love, etc. (Marion Vernoux, 1996), als homme fatale tegenover Nathalie Baye in Si je t’aime, prends garde à toi/Beware of My Love (Jeanne Labrune, 1998),

  tegenover Catherine Deneuve in Le vent de la nuit (Philippe Garrel, 1999), de korte Bukowskiverfilming Apporte-moi ton amour (Eric Cantona, 2002), het post-apocalyptische Le temps du loup (Michael Haneke, 2003), 36 Quai des Orfèvres (Olivier Marchal, 2004), Caché (Haneke, 2005), als de vader in Le temps qui reste (François Ozon, 2005) en Le fils de l’épicier/The Grocer’s Son (Eric Guirado, 2007), als politieman in C’est beau une ville la nuit (Richard Bohringer, 2006, Le deuxième souffle (Alain Corneau, 2007), Plus tard (Amos Gitai, 2008), Banlieue 13 – Ultimatum (Patrick Alessandrin, 2009), als vader van Audrey Tautou in De vrais mensonges/Beautiful Lies (Pierre Salvadori, 2010), Les Lyonnais (Marchal, 2011) en top-billed als stationsober in de bekroonde korte film Le train bleu (Stéphanie Assimacopoulo, 2010). Gescheiden van actrices Anna Karina en Haydée Politoff.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.