64, Parijs, 12 oktober, natuurlijke dood
In Tunesië geboren Frans scenario- en toneelschrijver en regisseur. Auteur van een twintigtal toneelstukken en rond de tachtig hoorspelen. Césarnominatie voor de scenariobewerking van Deux jours à tuer (Jean Becker, 2008). Vermoedelijk internationaal bekendste film, geschreven samen met de regisseur, was La femme défendue/The Banned Woman (Philippe Harel, 1997). Eerste (gedeelde) scenariocredit voor een bioscoopfilm: Les randonneurs (Harel, 1997). Schreef voorts onder meer Petits désordres amoureux (Olivier Péray, 1998), Une hirondelle a fait le printemps/The Girl from Paris (Christian Carion, 2001), Irène (Ivan Calbérac, 2002), Moi César, 10 ans ½, 1m39 (Richard Berry, 2003), Mariage mixte (Alexandre Arcady, 2004), Tu vas rire, mais je te quitte (Harel, 2005), La boîte noire (Berry, 2005), Les randonneurs à Saint-Tropez (Harel, 2008), Nos 18 ans (Frédéric Berthe, 2008), Trésor (Claude Berri en François Dupeyron, 2009), L’immortel (Berry, 2010), Comme les cinq doigts de la main (Arcady, 2010) en Nos femmes (naar zijn eigen stuk; Berry, 2015). Schreef en regisseerde de films Les gens en maillot de bain ne sont pas (forcément) superficiels/People in Swimsuits Aren’t (Necessarily) Shallow (2001) en Sexes très opposés (2002).