Erwin Olaf

64, Groningen, 20 september, longemfyseem

Nederlands fotograaf, videomaker en homoactivist, voluit Erwin Olaf Springveld. Werd vooral bekend door zijn veelal hyperrealistische en barokke, geënsceneerde fotoseries. Ook hoffotograaf en ontwerper van de beeldenaar van koning Willem Alexander op de euromunt (2013). Regisseerde de korte film Tadzio (samen met Frans Franciscus, 1991), vrij naar Thomas Manns novelle Der Tod in Venedig (1912). Tot zijn overige korte videofilms behoren de documentaire Sprookjes van Grip (1998), Separation (2003), Rain (2004), Wet (2005), Le dernier cri (2006), Grief (2007), Dusk (2009), Dawn (2010) en La tristesse riche (2010). Maakte ook vele commercials en videoclips. Hoofdpersoon van de documentaires Erwin Olaf, on Beauty and Fall (Michiel van Erp, 2009) en Erwin Olaf – The Legacy (Van Erp, 2019). Te horen en zien als zanger in Loos (Theo van Gogh, 1989), waarvoor Olaf ook de posterfoto maakte. Tevens present in de documentaire Vensters op Vermeer (Hans Pool, 2009). Stillfotograaf van de kinderserie Theo & Thea (Pieter Kramer, 1985-89). In 2014 werd op de Holland Film Meeting een filmplan van Olaf, A Shining Flaw voor producent EyeWorks, bekroond, maar de verfilming van Arthur Japins roman Een schitterend gebrekj is nooit gerealiseerd. Johannes Vermeerprijs (2011). Lid van de Akademie van Kunsten (sinds 2014). Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (2019).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.