Etienne Draber

81, Parijs, 11 januari, covid-19

Frans bijrolacteur. Alom aanwezig op het tweede of derde plan van Franse films, bij voorbeeld als journalist in Diva (Jean-Jacques Beineix, 1981) of advocaat in Madame Bovary (Claude Chabrol, 1991). Na discreet debuut in het obscure Sexyrella/Bien faire et les séduire (Claude Mulot, 1968) eerste serieuze rol in 7 morts sur ordonnance/7 moorden op bestelling (Jacques Rouffio, 1975). Voorts onder meer in Le plein de super (Alain Cavalier, 1976), Un oursin dans la poche (Pascal Thomas, 1977), Et la tendresse?…bordel! (Patrick Schulmann, 1979), Je vais craquer!!! (François Leterrier, 1980), Les sous-doués (Claude Zidi, 1980), Le bon plaisir (Francis Girod, 1984), P.R.O.F.S. (Schulmann, 1985), Milou en mai (Louis Malle, 1990), La passion de Bernadette (Jean Delannoy, 1990), Pétain (Jean Marboeuf, 1993), Les grands ducs (Patrice Leconte, 1996), Beaumarchais l’insolent (Édouard Molinaro, 1996), Ridicule (Leconte, 1996), Le bossu (Philippe de Broca, 1997), Rue des Plaisirs (Leconte, 2002), House of D (David Duchovny, 2004), Vipère au poing (De Broca, 2004), Mon meilleur ami (Leconte, 2006) en als Albert Einstein in J’ai perdu Albert (Didier Van Cauwelaert, 2018).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.