Florence Delay

84, Parijs, 1 juli, doodsoorzaak onbekend

Frans (scenario)schrijver, vertaler, taalwetenschapper en actrice, soms vermeld als Florence Carrez, de meisjesnaam van haar moeder. Speelde onder die naam de titelrol in Procès de Jeanne d’Arc (top-billed; Robert Bresson, 1962). Acteerde onder haar officiële naam in Écoute voir… (Hugo Santiago, 1978) en was de vertelstem in  Les deux mémoires (Jorge Semprun, 1974), Collections privées (segment Shuji Terayama, 1979) en Sans soleil (Franse versie; Chris. Marker, 1983). Uncredited hoofdrol in de korte film L’ambassade (Marker, 1973), Getuige in de documentaire L’amitié (Alain Cavalier, 2022). Bewerkte Henry James’ roman The Wings of the Dove tot het scenario voor Les ailes de la colombe (samen met de regisseur, Benoît Jacquot, 1975) en Patricia Highsmiths Deep Water tot Les eaux profondes (samen met Christopher Frank en de regisseur, Michel Deville, 1983); in beide films speelde Isabelle Huppert een hoofdrol. Schreef ook het scenario voor de documentaire Los años Arruza (Emilio Maillé, 1996). Vertaalde vooral uit het Spaans. Dochter van psychiater en schrijver Jean Delay, lid vsn de Académie française. Zuster van schrijver en psychoanalytica Claude Delay. Hoogleraar algemene en vergelijkende taalwetenschap aan de Sorbonne. Sinds 2000 lid van de Académie française. Weduwe van filmproducent Maurice Bernart.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.