91, Madrid?, 9 oktober, na een lange ziekte
Spaans bijrolacteur, soms vermeld als Paco Merino. Bijnaam: ‘de man van duizend rollen’. Alom aanwezig in Spaanse film en televisie, sinds zijn debuut in de komedie Los que no fuimos a la guerra (Julio Diamante, 1962). Bijrollen in twee internationaal bekend geworden films van Pilar Miró: El crimen de Cuenca (1980) en Gary Cooper que estás en los cielos (1980). Ook in films als de Italiaanse producties Gli imbroglioni (Lucio Fulci, 1963) en I maniaci (Fulci, 1964), in Esa mujer (Mario Camus, 1969), Juan y Junior… en un mundo diferente (Pedro Olea, 1970), El hombre que supo amar/The Man Who Knew Love (Miguel Picazo, 1976), La petición (Miró, 1976), Maravillas (Manuel Gutiérrez Aragón, 1981), Hablamos esta noche (Miró, 1982), Demonios en el jardín (Gutiérrez Aragón, 1982), Nacional III (Luis García Berlanga, 1982), El sur (Victor Erice, 1983), La mitad del cielo (Gutiérrez Aragón, 1986), Divinas palabras (José Luis García Sánchez, 1987), El Dorado (Carlos Saura, 1988), Malaventura (Gutiérrez Aragón, 1988), Bajarse al moro (Fernando Colomo, 1989), de Italiaanse Molière-verfilming L’avaro/De vrek (Tonino Cervi, 1990), Todos a la cárcel (García Berlanga, 1993), La ley de la frontera (Adolfo Aristarain, 1995), Casos que dejé en La Habana/Things I Left in Havana (Gutiérrez Aragón, 1997), El caballero Don Quijote (Gutiérrez Aragón, 2002), Tiovivo c. 1950 (José Luis Garci, 2004), Un franco 14 pesetas (Carlos Iglesias, 2006) en Pájaros de papel/Paper Birds (Emilio Aragón, 2010). Talloze tv-series. Speelde in veel films over het franquistische verleden, en sloot die reeks af met de rol van dictator Francisco Franco zelf in de miniserie El Rey (Norberto López Amado, 2014). Niet te verwarren met de karateka Francisco Merino Molina of de Spaanse acteur Ricardo Merino (1935-1994).