François Musy

68, Rolle VD?, 22 november, doodsoorzaak onbekend

In Zwitserland geboren Frans geluidsman. Werkte sinds Passion (1982) aan veel films van zijn goede vriend Jean-Luc Godard en won samen met cameraman Raoul Coutard de speciale techniekprijs in Venetië voor Prénom Carmen (Godard, 1983). Césars voor Quand j’étais chanteur (Xavier Giannoli, 2006) en Marguerite (Giannoli, 2014), in beide gevallen samen met sound editor Gabriel Hafner. Césarnominaties voor het geluid van Nouvelle vague (Godard, 1990), À l’origine (Giannoli, 2010) en Illusions perdues (Giannoli, 2021). Tekende ook voor het geluid van bij voorbeeld Je vous salue, Marie (Godard, 1985), Détective (Godard, 1985), Le livre de Marie (Anne-Marie Miéville, 1985), Police (mixage; Maurice Pialat, 1985), King Lear (Godard, 1987), Aria (segment Godard, 1987), Soigne ta droite (Godard, 1987), Mon cher sujet (Miéville, 1988), L’ours/The Bear (Jean-Jacques Annaud, 1988),

L’ombre (Claude Goretta, 1992), O dia do desespero (Manoel de Oliveira, 1992), Hélas pour moi (Godard, 1993), La naissance de l’amour (Philippe Garrel, 1993), Une nouvelle vie (Olivier Assayas, 1993), Mouvements du désir (Léa Pool, 1994), Personne ne m’aime (Marion Vernoux, 1994), Lou n’a pas dit non (Miéville, 1994), Un bruit qui rend fou (Dimitri de Clercq en Alain Robbe-Grillet, 1995), For Ever Mozart (Godard, 1996), Spiklenci slasti/Conspirators of Pleasure (Jan Svankmajer, 1996), Nous sommes tous encore ici (Miéville, 1997), Le acrobate (Silvio Soldini, 1997), Requiem (Alain Tanner, 1998), La guerre dans le Haut Pays (Francis Reusser, 1998), Emporte-moi/Set Me Free (Pool, 1999), Jonas et Lila, à demain (Tanner, 1999), Après la reconciliation (Miéville, 2000), Weiser (Wojciech Marczewski, 2001), Heidi (Markus Imboden, 2001), Roberto Succo (Cédric Kahn, 2001),

Éloge de l’amour (Godard, 2001), Abril despedaçado/Behind the Sun (Walter Salles, 2001), Brucio nel vento (Soldini, 2002), Fleurs de sang (Myriam Mézières en Tanner, 2002), Novo (Jean-Pierre Limosin, 2002), Dead End (Jean-Baptiste Andrea en Fabrice Canepa, 2003), Mein Name ist Bach (Dominique de Rivaz, 2003), Paul s’en va (Tanner, 2004), Agata e la tempesta (Soldini, 2004), Notre musique (Godard, 2004), Giorni e nuvole (Soldini, 2007), Villa Amalia (Benoît Jacquot, 2009),The Informant! (2dUnit; Steven Soderbergh, 2009), Cosa voglio di più/Come Undone (Soldini, 2010), Aurora (Cristi Puiu, 2010), Film Socialisme (Godard, 2010), Au fond des bois (Jacquot, 2010), La conquête (Xavier Durringer, 2011), Un été brûlant (Garrel, 2011), Superstar (Giannoli, 2012), Il comandante e la cicogna/Garibaldi’s Lovers (Soldini, 2012), L’ombre des femmes (Garrel, 2015), Amnesia (Barbet Schroeder, 2015), Le bois dont les rêves sont faits (Claire Simon, 2016), La reina de España (Fernando Trueba, 2016), L’amant d’un jour (Garrel, 2017), Il colore nascosto delle cose/Emma (Soldini, 2017), L’apparition (Giannoli, 2018), Lazzaro felice (Alice Rohrwacher, 2018), Olga (Elie Grappe, 2021) en 3/19 (Soldini, 2021).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.