76, Houston, 21 maart, natuurlijke dood
Amerikaans bokser, zakenman en gelegenheidsacteur. Tweevoudig wereldkampioen in de zwaargewichtklasse. Executive producer van de biopic Big George Foreman (George Tillman Jr., 2022), waarin Khris Davis Foreman speelt. Hij was ook te zien in gastrollen in films als Let’s Do It Again (als fabrieksarbeider; Sidney Poitier, 1975), Play It to the Bone (als commentator voor HBO; Ron Shelton, 1999), Night at the Museum: Battle of the Smithsonian (als zichzelf; Shawn Levy, 2009) en The Fighter (David O. Russell, 2010). Olympisch kampioen (1968) werd als profbokser wereldkampioen door het titelgevecht tegen Joe Frazier te winnen (1972). Hij verloor de titel onverwachts in 1974 aan Muhammad Ali in Kinshasa, het gevecht dat bekend werd als The Rumble in the Jungle en het onderwerp was van de met een Oscar onderscheiden lange documentaire When We Were Kings (Leon Gast, 1996).
Foreman is ook te zien in documentaires als Muhammad Ali, the Greatest/Float Like a Butterfly, Sting Like a Bee (William Klein, 1969), The Fighters/Ali the Fighter (Rick Baxter en William Greaves, 1973), Champions Forever (Dimitri Logethetis, 1989), Fists of Freedom: The Story of the ’68 Summer Games (George Roy, 1999), Salute (Matt Norman, 2008), Facing Ali (Pete McCormack, 2009), Joe Frazier: When the Smoke Clears (Mike Todd, 2011) en Foreman (Chris Perkel, 2017). In 1977 stopte Foreman met boksen en werd wedergeboren christen en prediker. Tien jaar later nam hij toch de handschoen weer op en behaalde op 45-jarige leeftijd verrassend zijn tweede wereldtitel, in een gevecht tegen Michael Moorer (1994). Het jaar daarop zag hij af van de titel door de uitdaging van de Duitser Axel Schulz te weigeren. Succesvol zakenman, vooral door de exploitatie van de naar verluidt vetarme ‘George Foreman Grill’.