Gian Vittorio Baldi

84, Faenza (Ravenna), 23 maart, natuurlijke dood

Italiaans regisseur, scenarioschrijver en producent. Hermetisch oeuvre, dat vooral experimenteerde met ongebruikelijke vertelvormen. Afgestudeerd in de sociale wetenschappen voordat hij de filmschool Centro Sperimentale volgde. Aanvankelijk alleen documentaires,  werkte vooral voor RAI-televisie (1954-58). Het korte Il pianto delle zitelle/The Crying of Spinsters (1958) won in Venetië een speciale juryprijs, La casa delle vedove (1960) de Gouden Leeuw voor beste korte film.  Van zijn lange speelfilms werd Fuoco! (tevens productie; 1968) geselecteerd voor het hoofdprogramma van Venetië en L’ultimo giorno di scuola prima delle vancanze di Natale (tevens productie; 1975) voor de Quinzaine in Cannes.

Tot de films die Baldi produceerde behoren Trio (Gianfranco Mingozzi, 1967), Diario di una schizofrenica (Nelo Risi, 1968), Chronik der Anna Magdalena Bach (Jean-Marie Straub en Danièle Huillet, 1968), Vent d’Est (Jean-Luc Godard, 1969), Porcile (Pier Paolo Pasolini, 1969), Appunti per un’ Orestiade africana (Pasolini, 1970), L’amore coniugale (Dacia Maraini, 1970), Quatre nuits d’un rêveur (Robert Bresson, 1971) en La guérillera (Pierre Kast, 1982). Richtte met Joris Ivens en John Grierson de Internationale Documentaire Associatie op. Gescheiden van actrice Macha Méril.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.