89, Rome?, 8 januari, natuurlijke dood
Italiaans componist, muziekproducent en musicus, vooral accordeonist en vibrafonist, ook gespeld als Gian Franco Reverberi. Oudere broer van songwriter Gian Piero Reverberi, met wie hij samen het liedje Nel cimitero di Tucson/Last Men Standing schreef, voor de western Preparati la bara!/Viva Django/Django, Prepare a Coffin! (Ferdinando Baldi, 1968). Het werd gesampled in de hit van Gnarls Barkley Crazy (2005). Gianfranco componeerde ook de score voor deze en andere genrefilms. Onder meer Stasera mi butto (Ettore Maria Fizzarotti, 1967), Soldati e capelloni (Fizzarotti, 1967), La morte non ha sesso/White Veils for Angels… (samen met Giovanni Fusco; Massimo Dallamano, 1968), Chimera (Fizzarotti, 1968), Le malizie di Venere/Devil in the Flesh/Venus in bont (Dallamano, 1969), Viva America!/Cry Chicago (Javier Setó, 1969), La ragazza del prete (samen met G.P. Reverberi; Domenico Paolella, 1970), Delirio caldo/Delirium (Renato Polselli, 1972), Torino nera/Black Turin/Onrein Turijn (samen met Nicola Di Bari en G.P. Reverberi; Carlo Lizzani, 1972), Riti, magie nere e segrete orge nel Trecento…/The Reincarnation of Isabel (samen met Romolo Forlai; Polselli, 1973), Brillantina Rock/Disco Crazy (Michele Massimo Tarantini, 1979), La poliziotta della squadra del buon costume/A Policewoman on the Porno Squad (Tarantini, 1979) en Gay Salomé (Tarantini, 1980). Schreef ook de titelsong van La prima cosa bella (samen met Mogol en Di Bari; Carlo Virzi, 2010).