97, Rome, 7 februari, natuurlijke dood
Italiaans chef-cameraman, koosnaam Peppino. Kreeg een Oscarnominatie voor het beeld van Gouden Palmwinnaar All That Jazz (Bob Fosse, 1979), maar werd vooral bekend door zijn werk voor de Italiaanse grootmeesters Federico Fellini en Luchino Visconti, waaronder gestileerde hoogstandjes als Le notti bianche/White Nights (Visconti, 1957) en Rocco e i suoi fratelli/Rocco en zijn broers (Visconti, 1960) in zwart-wit en Il gattopardo/De tijgerkat (Visconti, 1963), Amarcord (Fellini, 1973), Casanova (Fellini, 1976) en E la nave va (Fellini, 1983) in kleur. Ook favoriet van sterren als Ava Gardner en Sophia Loren. Begon als cameraman van het Italiaanse leger tijdens WO2, later operator van cameraman G.R. Aldo, bij voorbeeld bij Umberto D. (Vittorio de Sica, 1952) en Senso/Roes der zinnen (Visconti, 1954). Eerste film als chef-cameraman was de komedie Pane, amore e…/Schandaal in Sorrento (Dino Risi, 1955).
Daarna onder meer Montecarlo (Samuel A. Taylor, 1956), La ragazza del Palio (Luigi Zampa, 1957), The Naked Maja (Henry Koster, 1958), La grande guerra (Mario Monicelli, 1959), On the Beach (Stanley Kramer, 1959), 5 Branded Women (Martin Ritt, 1960), The Angel Wore Red (Nunnally Johnson, 1960), Fantasmi a Roma (Antonio Pietrangeli, 1961), The Best of Enemies (Guy Hamilton, 1961), Boccaccio ’70 (segment Visconti, 1962), I compagni (Monicelli, 1963), Ieri oggi domani/Yesterday, Today and Tomorrow (De Sica, 1963), The Bible: In the Beginning…/La Bibbia (John Huston, 1966), Le streghe (Mauro Bolognini, De Sica, Pier Paolo Pasolini, Franco Rossi en Visconti, 1967), Lo straniero/L’étranger (Visconti, 1967), Histoires extraordinaires (segment Fellini, 1968), Lo sbarco di Anzio/Anzio (Edward Dmytryk en Duilio Coletti, 1968), Candy (Christian Marquand, 1968), Fellini – Satyricon (Fellini, 1969), The Secret of Santa Vittoria (Kramer, 1969), I girasoli/Sunflower (De Sica, 1970), Carnal Knowledge (Mike Nichols, 1971), Roma (Fellini, 1972), Man of La Mancha (Arthur Hiller, 1972), Film d’amore e d’anarchia, ovvero ‘stamattina alle 10 in Via dei Fiori nella nota casa di tolleranza…’/Love and Anarchy (Lina Wertmüller, 1973), Tutto a posto e niente in ordine (Wertmüller, 1974), La fine del mondo nel nostro solito letto in una note piena di pioggia/ A Night Full of Rain (Wertmüller, 1978), Prova d’orchestra (Fellini, 1978), Città delle donne/City of Women/Vrouwenstad (Fellini, 1980), Popeye (Robert Altman, 1980), Rollover (Alan J. Pakula, 1981), Five Days One Summer (Fred Zinnemann, 1982), Non ci resta che piangere (Roberto Benigni en Massimo Troisi, 1984), The Assisi Underground (Alexander Ramati, 1985), Red Sonja (Richard Fleischer, 1985), Rent-A-Cop (Jerry London, 1987), Haunted Summer (Ivan Passer, 1988), The Adventures of Baron Munchausen (Terry Gilliam, 1988), Regarding Henry (Nichols, 1991), Wolf (Nichols, 1994), Sabrina (Sydney Pollack, 1995), La sindrome di Stendhal (Dario Argento, 1996) en de documentaire Marcello Mastroianni: mi ricordo, sì, io mi ricordo (Anna Maria Tatò, 1997). Eerste niet-Engelstalige lid van de American Society of Cinematographers (ASC), in 1966.