Zo debuteerde Pos als producent met Loos (Theo van Gogh, 1989). Voorts onder meer Spelen of sterven (Frank Krom, 1990), Transit (Eddy Terstall, 1992), coproducent van het voor een Oscar genomineerde Daens (Stijn Coninx, 1992), het door conflicten tussen regisseur en producent nauwelijks uitgebrachte De nietsnut/Identikit (Ab van Ieperen, 1994), De tasjesdief (debuut van Peters, 1995), Left Luggage (Jeroen Krabbé, 1998), De pijnbank (Van Gogh, 1998), 100 jaar cinema (een compilatie van 200 fragmenten uit de Nederlandse filmgeschiedenis, als voorfilm in de bioscoop), Baby Blue (Van Gogh, 2001), Pietje Bell (Peters, 2002), Pietje Bell II: De jacht op de tsarenkroon (Peters, 2003), Afblijven (Peters, 2006), Timboektoe (debuut van Schram, 2007),
Radeloos (Schram, 2008), Lover of loser (Schram, 2009), Sonny Boy (Peters, 2011), Razend (Schram, 2011), De groeten van Mike! (Peters, 2012) en Spijt! (Schram, 2013). Maakte zijn regiedebuut met de telefilm Bella Bettien (2002), waarin Thekla Reuten de hoofdrol speelt van de echt bestaande drugshandelaar Bettien Martens. Daarna regisseerde, produceerde en schreef Pos de korte film Spagaat (2002), zeven afleveringen van de door Simon de Waal voor Talpa gecreëerde politieserie Boks (2006) en de bizarre stripverfilming Kapitein Rob en het geheim van professor Lupardi (2007).
Tijdens de opnamen van zijn tweede telefilm Cop vs. Killer (2012) werd Pos getroffen door een hersenbloeding en vervangen door scenarist De Waal. Hij scheef de roman EXIT (2011). Lang bestuurslid van de Nederlandse Vereniging van Filmdistributeurs (NVF) en columnist en redacteur van Holland Film Nieuws. Lid van verdienste van de Nederlandse Federatie voor de Cinematografie (2002).