86, Brombachtal-Birkert (Odenwald), 9 oktober, na een ziekte
Duits filmmaker, animator, producent en filmdocent. Zijn documentaire John Heartfield, Fotomonteur (1977) werd met enig succes ook in Nederlandse filmhuizen vertoond. De lange speelfilm Eine deutsche Revolution (over revolutionair Georg Büchner; 1982) werd vertoond in de competitie van Berlijn. Kunsthistoricus paste vaak animatie- en collagetechnieken toe, in het idioom van de experimentele film. Herbst was in het bijzonder geïnteresseerd in technische en esthetische aspecten van de filmgeschiedenis. Eerste korte animatiefilm Multiplane (1958). Andere korte films onder meer Kleine Unterweisung zum glücklichen Leben (1963), Schwarz-Weiss-Rot (1964), Abends, wenn der Mond scheint (1964), Der Hut oder Mondo Novo (1966), Na und…? (samen met Marquard Bohm, 1968), Eine regnerische Nacht in Potsdam (1970), Drei Versuche über Anton Webern: Opus 5 – fünfter Satz (1979) en Früher, als wir noch nicht postmodern waren (1990).
Tot zijn lange documentaires behoren Deutschland Dada (1969), Die phantastische Welt des Matthew Madson (1974), Synthetischer Film oder: Wie das Monster King Kong von Fantasie und Präzision gezeugt wurde (1975), Lebende Photographien auf einem laufenden Bande. Guido Seeber 1879-1940. Filmpionier, Kameramann, Filmhistoriker, Techniker (1979) en Die Kathedrale der neuen Gefühle (2006). Regisseerde en schreef ook de lange speelfilms Die Serpentintänzerin (voor tv; 1992) en Die Himmelsbraut (samen met Katrin Köster, 1998). Produceerde verschillende korte films van Franz Winzentsen en Fritz Strohecker, en de lange film Betrogen (Harun Farocki, 1985). Docent filmtechniek aan de Deutsche Film- und Fernsehakademie in Berlijn (1969-79) en hoogleraar aan de Hogeschool voor Vormgeving in Offenbach (1985-2000). In de jaren 80 enige tijd universitair docent en televisieredacteur in Jamaica. Verzette zich in 1979 tegen wat hij zag als een ‘machtsovername’ van de filmcultuur in Hamburg door de dominante filmmakers uit München, zoals Herzog, Wenders en Kluge.