73, Amsterdam?, 25 april, na een lange ziekte
Nederlands zanger, basgitarist, songwriter en (film)componist. Superster als leadzanger van de groep Doe Maar (vanaf 1980). Ging zich later toeleggen op het schrijven van filmmuziek, waarvoor hij in 1996 een Zilveren Harp ontving en tweemaal het Gouden Kalf als vakprijs muziek (1996 en 2001). Schreef ook talloze soundtracks bij (gerestaureerde) zwijgende films, veelal in opdracht van het Filmmuseum/EYE. Eerste soundtrack voor een nieuwe film betrof De prooi (Vivian Pieters, 1985). Sindsdien onder meer componist voor de lange films In de schaduw van de overwinning (Ate de Jong, 1986), Spoorloos (George Sluizer, 1988), Jan Rap en z’n maat (Ine Schenkkan, 1989), De gulle minnaar (Mady Saks, 1990), De drie beste dingen in het leven (Ger Poppelaars, 1992), De nietsnut/Identikit (Ab van Ieperen, 1992), de documentaires Part Time God (Paul Cohen, 1993), Verhalen over de kleuren van Europa (Hans Keller, 1992) en Josef Roth’s Grosse-Welt-Bioskop-Theater (Keller, 1994), Oeroeg (Hans Hylkema, 1993), het Belgische Max (Freddy Coppens, 1994), Sur place (Paul Ruven, 1996), het middellange Mama’s proefkonijn (Monique van de Ven, 1996), Dying to Go Home (Sluizer en Carlos da Silva, 1996), de compilatie 100 jaar Nederlandse cinema (Dave Schram en Piet Adriaanse, 1996), Left Luggage (Jeroen Krabbé, 1998), Madelief: Krassen in het tafelblad (Ineke Houtman, 1998), Abeltje (Ben Sombogaart, 1998), Kruimeltje (Maria Peters, 1999), Cesare Pavese, een man alleen (Keller en Hein Aalders, 1999), De verlossing (Hugo Claus, 2001),
The Discovery of Heaven/De ontdekking van de hemel (Krabbé, 2001), La balsa de piedra/Het stenen vlot (Sluizer, 2002), Pietje Bell (Peters, 2002), Verder dan de maan (Stijn Coninx, 2003), Pietje Bell II: De jacht op de tsarenkroon (Peters, 2003), de documentaire tv-series Allemaal theater (2004) en Allemaal film (tevens in beeld; 2007), de documentaires Een gelukkige hand (over tekenaar Peter van Straaten; Pieter Verhoeff, 2005) en Ave Maria – Van dienstmaagd des Heren tot koningin van de hemel (Nouchka van Brakel, 2006), Sonny Boy (nominatie Gouden Kalf; Peters, 2011) en het Belgische Tot altijd (Nic Balthazar, 2012) en Everybody Happy (Balthazar, 2016). Schreef soundtracks voor korte documentaires en speelfilms als The First Last Days of Gerineldo Ramirez José (Rogier Proper, 1986), Een geschiedenis van de toekomst (Keller, 1989), De sprong naar het zuiden (Keller, 1990), De uitvinding van Amerika – De resten van Utopia (Keller, 1993), De kresj (Marije Meerman, 1995), Haar (Wolke Kluppell, 1996), Poldermol (Erik de Goederen, 1997), Gitanes (Mark de Cloe, 1997), De dans om de kast (Meerman, 1998), Moët en Chandon (De Cloe, 1999), Daar aan het eind van de gang (Keller, 2000), 2D or not 2D (Paul Driessen, 2003), Vlucht der verbeelding (Boris Paval Conen, 2003), De lege plek (John Appel, 2012) en Privéterrein (Verhoeff, 2014).
Tot de zwijgende films waarvoor Vrienten een nieuwe soundtrack componeerde behoren Het geheim van Delft (Maurits H. Binger, 1917/1995), Beyond the Rocks (Sam Wood, 1922/2005) en Zeemansvrouwen (Henk Kleinman, 1930/1986). Schreef liedjes en muziek voor de musical Petticoat (2010), die ook een tv-serie werd (Pim van Hoeve en Thomas Korthals Altes, 2016) en voor de musicalversie van Ciske de Rat (2017). Co-regisseur met Keller van de korte documentaire over Leo Vroman Spiegelbezoek (tevens muziek; 1999). Speelde een gastrol als Vinnie Heretent in Let the Music Dance (Ruven en Pim de la Parra, 1990). Te zien in documentaires als Boudewijn de Groot – Kom nader (Suzanne Raes, 2015), Unknown Brood (Dennis Alink, 2016), Vrienten & Vrienten in: Basmannen (Joris Postema, 2019) en Vrienten, Kooymans en De Groot (Raes, 2021). Op voordracht van Harry Bannink sinds 1999 liedjesschrijver voor de tv-programma’s Sesamstraat en Het Klokhuis. Vader van basgitarist Xander Vrienten.