Henry Silva

95, Woodland Hills CA, 14 september, natuurlijke dood

Amerikaans acteur, gespecialiseerd in schurkenrollen, zowel in Hollywood als in Europa en ver daarbuiten. Speelde een drugsdealer luisterend naar de naam Mother in A Hatful of Rain (Fred Zinnemann, 1957), een Noord-Koreaanse agent in The Manchurian Candidate (John Frankenheimer, 1962) en een Arabische terrorist die twee atoombommen plant in het World Trade Center in Wrong Is Right/The Man with the Deadly Lens (Richard Brooks, 1982). Nam het op tegen helden als Gregory Peck, Eddie Constantinem Audie Murphy, Charles Bronson, Jean-Paul Belmondo, Chuck Norris en Steven Seagal. Was zowel present in Ocean’s 11 (Lewis Milestone, 1960) als met een cameo in de remake Ocean’s Eleven (Steven Soderbergh, 2001). Officieel filmdebuut in de western The Tall T/Een vrouw als lokaas (Budd Boetticher, 1956). Onder meer in The Law and Jake Wade (John Sturges, 1958), The Bravados (Henry King, 1958), Ride a Crooked Trail (Jesse Hibbs, 1958), Green Mansions (Mel Ferrer, 1959), The Jayhawkers! (Melvin Frank, 1959), Cinderfella (Frank Tashlin, 1960), Sergeants 3 (Sturges, 1962), A Gathering of Eagles/Alarm voor squadron 904! (Delbert Mann, 1963),

Johnny Cool (top-billed in de titelrol; William Asher, 1963), The Secret Invasion/Commando des doods (Roger Corman, 1964), Je vous salue, mafia! (Raoul Lévy, 1965), The Reward (Serge Bourguignon, 1965), The Return of Mr. Moto (top-billed in de titelrol; Ernest Morris, 1965) en The Plainsman (David Lowell Rich, 1966). Populariteit in Europese genrefilms nam een hoge vlucht met een hoofdrol in de spaghettiwestern Un fiume di dollari/The Hills Run Red/Het bloedspoor in de heuvels (Carlo Lizzani, 1966). Daarop volgden rollen in Matchless (Alberto Lattuada, 1967), Assassination (top-billed in dubbelrol; Emilio Miraglia, 1967), Quella carogna dell’ispettore Sterling (top-billed; Miraglia, 1968), de Disneyproductie Never a Dull Moment/De schutterige schutter (Jerry Paris, 1970), Probabilità zero/Heroes Never Die/Doorbraak naar de hel (top-billed; Maurizio Lucidi, 1969), Man and Boy (E.W. Swackhamer, 1971), La mala ordina/Manhunt/The Italian Connection (Fernando Di Leo, 1972), L’insolent (top-billed in titelrol; Jean-Claude Roy, 1973), Il boss (top-billed; Di Leo, 1973), Les hommes (Daniel Vigne, 1973), Zinksärge für die Guldjungen (Jürgen Roland, 1973), Quelli che contano (top-billed; Andrea Bianchi, 1974), Milano odia: la polizia non può sparare (Umberto Lenzi, 1974), Fatevi  vivi, la polizia non interrverrà/Kidnap (top-billed; Giovanni Fago, 1974), Zanna Bianca alla riscossa/White Fang to the Rescue (Tonino Ricci, 1975), L’uomo della strada fa giustizia (top-billed; Lenzi, 1975), Shoot (Harvey Hart, 1976),

Poliziotti violenti /Crimebusters (top-billed; Michele Massimo Tarantini, 1976), Il trucido e lo sbirro/Tough Cop (Lenzi, 1976), Napoli spara!/Weapons of Death (Mario Caiano, 1977), Woo fook/Operation Foxbat (top-billed; Leong Po-Chih, 1977), Love and Bullets (Stuart Rosenberg, 1979), Buck Rogers in the 25th Century (Daniel Haller, 1979), het Australische Thirst (Rod Hardy, 1979), het Mexicaanse Day of the Assassin (Brian Trenchard-Smith en Carlos Vasallo, 1979), het Japanse Fukkatsu no hi/Virus (Kinji Fukasaku, 1980), Alligator (Lewis Teague, 1980), Sharky’s Machine (Burt Reynolds, 1981), het Canadese Trapped (top-billed; William Fruet, 1982), Megaforce (Hal Needham, 1982), Chained Heat (Paul Nicholas, 1983), Fuga dal Bronx/Escape from the Bronx (Enzo G. Castellari, 1983), Le marginal/Kantje boord (Jacques Deray, 1983), Razza violenta (top-billed; Di Leo, 1984), Cannonball Run II (Needham, 1984), Lust in the Dust (Paul Bartel, 1984), Cane arrabbiato/Man Hunt (Fabrizio De Angelis, 1984), Code of Silence (Andrew Davis, 1985), Killer contro killers (top-billed; Di Leo, 1985), Allan Quatermain and the Lost City of Gold (Gary Nelson, 1986), Bulletproof (Steve Carver, 1987), Amazon Women on the Moon (segment Joe Dante, 1987), Above the Law/Nico (Davis, 1988), La via della droga/Hard Bull (Tarantini, 1989), Cyborg – Il Guerriero d’acciaio (Giannetto De Rossi, 1989), Dick Tracy (Warren Beatty, 1990), L’ultima meta/The Last Match (De Angelis, 1991), South Beach (Fred Williamson en Alain Zaloum, 1993), The Harvest (David Marconi, 1993), Il silenzio dei prosciutti/The Silence of the Hams (Ezio Greggio, 1994), Mad Dog Time (Larry Bishop, 1996), The End of Violence (Wim Wenders, 1997) en Ghost Dog: The Way of the Samurai (Jim Jarmusch, 1999).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.