83, München, ong 10 januari, doodsoorzaak onbekend
Duits schilder, filmmaker en schrijver. Paarde avant-gardistisch surrealisme aan een haat-liefdeverhouding met de Beierse volkscultuur, waarin hij opgroeide. Zijn kleine dertig lange speelfilms verzuimden zelden de burgerij op de kast te jagen. Veel van zijn werk werd vertoond op het Rotterdams filmfestival en uitgebracht door Film International, bij voorbeeld Die Atlantikschwimmer (1976), Bierkampf (1977), Servus Bayern (1978), Der Komantsche (1979) en Der Neger Erwin (1981). Die laatste film werd geselecteerd voor de competitie van Berlijn, evenals Das Gespenst (waarin een levensgroot jezusbeeld door Beieren reist; 1982), Wohin? (1988) en Hades (1995). Schreef behalve zijn eigen films het hypnotische scenario van Herz aus Glas (Werner Herzog, 1976).
Overige films bij voorbeeld Das Andechser Gefühl (1974), Der junge Mönch (1978), Das letzte Loch (speciale juryprijs Locarno; 1981), Der Depp (1982), Die Olympiasiegerin (1983), Rita Ritter (1984), Wanderkrebs (1984), de documentaire Blaue Blumen (1985), Die Föhnforscher (1985), Heilt Hitler! (1986), Punch Drunk (1987), Mix Wix (1989), Hick’s Last Stand (1990), I Know the Way to the Hofbrauhaus (1992), Ich bin da, ich bin da (1993), Ab nach Tibet! (1994), Picasso in München (1997), Neue Freiheit – Keine Jobs Schönes München: Stillstand (1998) en Das Klatschen der einen Hand (2002). Produceerde, schreef en speelde de hoofdrol in zijn meeste films. Soms cameraman onder het pseudoniem Herbert Schild. Was ook te zien in bij voorbeeld Jeder für sich und Gott gegen alle (als kippenhypnotiseur; Herzog, 1974), Der Platzanweiser – Porträt eines Kinomanen (Peter Gehrig, 1983), Drifting Bottles (Andreas Ströhl, 1998) en de documentaire Bierbichler (over zijn vaste acteur Josef Bierbichler; Regina Schilling, 2007). Hoofdpersoon van de documentaire Achternbusch (Andi Niessner, 2008).