Jacques Ciron

94, Parijs, 7 december, natuurlijke dood

Frans bijrol- en stemacteur. Vaak als receptionist, maître d’hôtel of gérant, ook in internationale producties als The Unbearable Lightness of Being (Phil Kaufman, 1988) en Frantic (Roman Polanski, 1988). Eerste filmrol in Le plus heureux des hommes (Yves Ciampi, 1952). Ook in bij voorbeeld L’île aux femmes nues (Henri Lepage, 1953), French Cancan (Jean Renoir, 1955), Tant qu’il y aura des femmes (Edmond T. Gréville, 1955), Et Dieu…créa la femme (Roger Vadim, 1955), Maigret tend un piège (Jean Delannoy, 1958), Tout l’or du monde (René Clair, 1961), Lady L (Peter Ustinov, 1965), Woman Times Seven (Vittorio De Sica, 1967), Mayerling (Terence Young, 1968), La prisonnière (Henri-Georges Clouzot, 1968), Le cerveau/The Brain/Wie ’t laatst lacht… (Gérard Oury, 1969), The Black Windmill (Don Siegel, 1974), Les ripoux (Claude Zidi, 1984), La revolution française (als Guillotin; segment Robert Enrico, 1989), Der Unhold/L’ogre (Volker Schlöndorff, 1996), Ensemble, c’est tout (Claude Berri, 2007) en Paris-Manhattan (Sophie Lellouche, 2012). Ook de stem in verschillende Franstalige (versies van) animatiefilms en te zien in heel veel televisieproducties.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.