Jean Lapointe

86, Montreal, 18 november, doodsoorzaak onbekend

Canadees acteur, zanger, komiek en politicus. Zoon van parlementariër Arthur-Joseph Lapointe.  Speelde een hoofdrol in het invloedrijke docudrama Les ordres (Michel Brault, 1974), over de repressie van voor meer soevereiniteit actievoerende burgers van Quebec tijdens de zogeheten Oktobercrisis (1970). Populaire zanger en helft van het duo Les Jérolas (met Jérôme Lemay) maakte zijn filmdebuut als rechercheur in Deux femmes en or/Slippertjesschool voor huisvrouwen (Claude Fournier, 1970). Daarna in bij voorbeeld Tout feu, tout femme (top-billed; Gilles Richer, 1975), L’eau chaude, l’eau frette (top-billed; André Forcier, 1976), Ti-mine, Bernie pis la gang… (Marcel Carrière, 1977), J.A. Martin photographe (Jean Beaudin, 1977), One Man (Robin Spry, 1977), Angela (Boris Sagal, 1977), Les chiens chauds/Hot Dog Cops (Fournier, 1980), Une histoire inventée (top-billed; Forcier, 1990), Ding et Dong le film (Alain Chartrand, 1990), La sarrasine (Paul Tana, 1992), Never Too Late (Giles Walker, 1996), La bouteille (Alain Desrochers, 2000), Les immortels (Paul Thinel, 2003), Le dernier tunnel (Erik Canuel, 2004), Pour toujours, les Canadiens! (Sylvain Archambault, 2009), À l’origine d’un cri (Robin Aubert, 2010) en Mon cirque à moi (Miryam Bouchard, 2020). Politiek actief voor de Liberale Partij, onder meer als senator van Quebec (2001-10). Oprichter van de Jean Lapointestichting, die campagne voert tegen misbruik van alcohol en drugs.

 

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.