John Saxon

87, Murfreesboro TN, 25 juli, longontsteking

Amerikaans acteur, artiestennaam van Carmine Orrico. Lange filmloopbaan, tussen 1954 en 2010. Vaak in horror- en misdaadfilms, bij voorkeur als politieman. Bekendste rollen tegenover Marlon Brando in The Appaloosa (Sidney J. Furie, 1966), Bruce Lee in Enter the Dragon/In de klauwen van de draak (Robert Clouse, 1973) en als de vader van de hoofdpersoon (Nancy Thompson) in A Nightmare on Elm Street (Wes Craven, 1984). Ook in Europese producties, bij voorbeeld de gialli La ragazza che sapeva troppo/The Girl Who Knew Too Much (top-billed; Mario Bava, 1963) en Tenebre/Tenebrae (Dario Argento, 1982). Zoon van Italiaanse immigranten in Brooklyn volgde een acteeropleiding bij Stella Adler, en speelde aanvankelijk tienerrollen. Officieel filmdebuut in Running Wild (Abner Biberman, 1955). De surprisehit Rock, Pretty Baby! (tegenover Sal Mineo; Richard Bartlett, 1956) maakte Saxon zelfs tijdelijk tot een idool. Onder meer in The Unguarded Moment (Harry Keller, 1956), Summer Love (top-billed; Charles Haas, 1957), This Happy Feeling (Blake Edwards, 1958), The Reluctant Debutante/Het weerspannige bakvisje (Vincente Minnelli, 1958) en The Restless Years (top-billed tegenover Sandra Dee; Helmut Käutner, 1958).

Eerste volwassen filmrol in het bijbelspektakel The Big Fisherman (Frank Borzage, 1959). Daarna onder meer in Cry Tough (top-billed; Paul Stanley, 1959), de westerns The Unforgiven (John Huston, 1960), The Plunderers (Joseph Pevney, 1960) en Posse from Hell (tegenover Audie Murphy; Herbert Coleman, 1961), Portrait in Black (Michael Gordon, 1960), War Hunt (top-billed; Denis Sanders, 1962), Mr. Hobbs Takes a Vacation (Henry Koster, 1962), Agostino (Mauro Bolognini, 1962), The Cardinal (Otto Preminger, 1963), Sette contro la morte/The Cavern (top-billed; Edgar G. Ulmer, 1964), het Filippijnse The Ravagers (top-billed; Eddie Romero, 1965), The Night Caller (top-billed; John Gilling, 1965), de cultklassieker Queen of Blood (top-billed; Curtis Harrington, 1966), For Singles Only (top-billed; Arthur Dreifuss, 1968), I tre che sconvolsero il West – Vado, vedo e sparo/I Came, I Saw, I Shot (Enzo G. Castellari, 1968), Death of a Gunfighter (Allen Smithee alias Don Siegel en Robert Totten, 1969), het Zuid-Afrikaanse Mister Kingstreet’s War/Heroes Die Hard (top-billed; Percival Rubens, 1971), Joe Kidd (tegenover Clint Eastwood; John Sturges, 1972), Black Christmas (Bob Clark, 1974), het Spaanse Metralleta ‘Stein’/Blind Vendetta (top-billed; José Antonio de la Loma, 1975), Mitchell (Andrew V. McLaglen, 1975), Una Magnum special per Tony Saitta/Blazing Magnum (Alberto De Martino, 1976), The Swiss Conspiracy (Jack Arnold, 1976), La legge violenta della Squadra Anticrimine/Cross Shot (top-billed; Stelvio Massi, 1976), Napoli violenta (Umberto Lenzi, 1976), Raid on Entebbe (Irvin Kershner, 1976), Moonshine County Express (top-billed; Gus Trikonis, 1977), het Mexicaanse The Bees (top-billed; Alfredo Zacarías, 1978), het Indiase Shalimar (Krishna Shah, 1978), het Canadese Fast Company (David Cronenberg, 1979), The Glove/De stalen handschoen (top-billed; Ross Hagen, 1979), The Electric Horseman (Sydney Pollack, 1979), Beyond Evil (top-billed; Herb Freed, 1980), Apocalypse domani/Cannibal Massacre (top-billed; Antonio Margheriti, 1980), Battle beyond the Stars (Jimmy T. Murakami, 1980), Blood Beach (Jeffrey Bloom, 1980), Wrong Is Right/The Man with the Deadly Lens (Richard Brooks, 1982), Prisoners of the Lost Universe/Gevangenen van het verloren continent (Terry Marcel, 1983), The Big Score (Fred Williamson, 1983), A Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors (Chuck Russell, 1987), My Mom’s A Werewolf (Michael Fischa, 1989), The Last Samurai (Paul Mayersberg, 1990), The Arrival (top-billed; David Schmoeller, 1991), Beverly Hills Cop III (John Landis, 1994), Wes Craven’s New Nightmare (Craven, 1994), From Dusk till Dawn (Robert Rodriguez, 1996), Trapped Ashes (segment Monte Hellman, 2006), Old Dogs (top-billed; Jonathan Fahn, 2009) en Genghis Khan: The Story of a Lifetime (Margheriti en Annakin, 2010). Saxon regisseerde de lange speelfilm Death House (1988).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.