74, Duitsland?, 26 april, na een lange ziekte
Duits componist en musicus, ook bekend onder de naam Richard Wahnfried. Invloedrijk pionier van de elektronische muziek, die vooral de Moog synthesizer bespeelde. Begon als drummer in de band Tangerine Dream. Creëerde de muzikale soundtrack voor enkele niet erg bekende films, zoals het Hongaarse A remény joga (Zsolt Kézdi-Kovács, 1982) en Kölcsönkapott idö/Living on Borrowed Time (István Poór, 1993) en de horrorfilms Barracuda (Harry Kerwin, 1978) en Next of Kin (Tony Williams, 1982). Voorts componist voor onder meer het Belgische L’arriviste (Samy Pavel, 1977), Body Love (Lasse Braun, 1978), de documentaires Ashram in Poona (Wolfgang Dobrowolny, 1979) en Von Richtern und anderen Sympathisanten (Axel Engstfeld, 1982), Angst (Gerald Kargl, 1983), het Noorse Havlandet (Lasse Glomm, 1985), de tv-film Im Schatten der Angst (Wolf Gremm, 1988), het Deense Planetens spejle/Mirror of the Planet (Jytte Rex, 1992), het Belgische Le moulin de Daudet (Pavel, 1992), de Iraanse documentaire Negaah/Looking Through (Maani Petgar, 2007) en de Duitse documentaire Hacker (Alexander Biedermann, 2010). In Dune (Denis Villeneuve, 2021) is Herbert te horen, een samen met componist Hans Zimmer bewerkte versie van een oudere hommage van Schulze aan Frank Herbert, de schrijver van het boek Dune. Te zien in de documentaire Krautrock: The Rebirth of Germany (Benjamin Whalley, 2009).