79, Casablanca, 16 januari, hersenbloeding
Marokkaans danser, choreograaf en regisseur van berberafkomst. Maakte twee lange speelfilms, Oud al ward/La beauté éparpillée (2007) en Femme écrite (tevens scenario; 2011) over de traditie van tatoeages bij Marokkaanse vrouwen. Maakte ook de korte films Flagrant délire (naar zijn eigen ballet; 1991), Assamt (2001), Piano (2002) en Faux pas (2003). Zinoun choreografeerde scènes van in Marokko opgenomen internationale filmproducties, zoals The Last Temptation of Christ (Martin Scorsese, 1988), The Sheltering Sky (Bernardo Bertolucci, 1990) en Joseph (Roger Young, 1995) en van Marokkaanse films als L’ombre du pharaon (Souheil Ben-Barka, 1996) en Femmes… et femmes (Saad Chraïbi, 1998). ‘Danseur étoile’ bij Maurice Béjart in Brussel werd de belangrijkste Marokkaanse choreograaf, al ontbood koning Hassan II hem om te vertellen dat ‘wij in Marokko niet dansen, want dit is een land van mannen’. Richtte samen met zijn vrouw Michèle Barette in 1978 een door de overheid tegengewerkte dansschool en -gezelschap op en in 1991 opnieuw. Vanaf 2003 directeur van het festival van traditionele kunst in Marrakech. Directeur van het filmfestival van Khourigba (vanaf 2018). Autobiografie: Rêve interdit (2021).