Luciano Ricceri

79, Orte (Viterbo), 1 februari, doodsoorzaak onbekend

Italiaans decorontwerper. Werkte veel voor regisseur Ettore Scola: L’arcidiavolo (1966), Dramma della gelosia (1970), Permette? Rocco Papaleo (1971), La piu’ bella serata della mia vita (tevens kostuums; 1972), Trevico-Torino (1973), C’eravamo tanto amati (tevens kostuums; 1974), Brutti, sporchi e cattivi (1976), Una giornata particolare (1977), La terrazza (1980), Le bal (1983), Maccheroni (1985), La famiglia (1987), Splendor (1989), Che ora è? (1989), Il viaggio di capitan Fracassa (tevens productie; 1990), Mario, Maria e Mario (tevens productie; 1993),Romanzi di un giovane povero (tevens productie; 1995), La cena (1998), Concorrenza sleale (2001), Gente di Roma (2003) en Che strano chiamarsi Federico (over Fellini; 2013). Debuut als production designer: Il mio amico Benito (Giorgio Bianchi, 1962). Ook decors/design voor Giulietta degli spiriti (Federico Fellini, 1965), Il tigre (Dino Risi, 1967), Vedo nudo (Risi, 1969), Teresa la ladra (Carlo di Palma, 1973), Telefoni bianchi (tevens kostuums; Risi, 1976), Anima persa (tevens kostuums; Risi, 1977), I nuovi mostri (Scola, Risi en Mario Monicelli, 1977), Primo amore (Risi, 1978), Caro papà (Risi, 1979), The Berlin Affair (Liliana Cavani, 1985) en Gli occhiali d’oro (Giuliano Montaldo, 1987). Ook ontwerper voor grote tv-series als Odissea (1968), Marco Polo (Montaldo, 1983) en Quo vadis? (Franco Rossi, 1985).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.