80, Rome, 2 november, gevolgen van hartaanval
Italiaans (stem)acteur, muzikant en zanger, roepnaam Gigi. Aanvankelijk vooral muzikaal actief, met name in het theater. Italiaanse stem van bij voorbeeld Robert De Niro, Sean Connery, Sylvester Stallone, Dustin Hoffman, Marlon Brando en de geest in Aladdin (Ron Clements en John Musker, 1992). Ook te zien in Engelstalige films als The Appointment (Sidney Lumet, 1969), A Wedding (Robert Altman, 1978) en Who Is Killing the Great Chefs of Europe (Ted Kotcheff, 1978). In Italiaanse producties als Se permettete, parliamo di donne/Let’s Talk about Women (Ettore Scola, 1964), La ragazza del bersagliere (Alessandro Blasetti, 1967), La matriarca (Pasquale Festa Campanile, 1968), Una ragazza piuttosto complicata/A Complicated Girl (Damiano Damiani, 1969), L’urlo/The Howl (tevens dialoogschrijver; Tinto Brass, 1970), Dropout (Brass, 1970), Brancaleone alle Crociate (Mario Monicelli, 1970), Bubù (Mauro Bolognini, 1971), La mortadella (tegenover Sophia Loren; Monicelli, 1971), Meo Patacca (top-billed; Marcello Ciorciolini, 1972), La Tosca (Luigi Magni, 1973), La proprietà non è più un furto/Property Is No Longer Theft (Elio Petri, 1973), Le farò da padre/I’ll Take Her like a Father (top-billed; Alberto Lattuada, 1974), Conviene far bene l’amore/Sex Machine (top-billed; Festa Campanile, 1975), Bordella (Pupi Avati, 1976), L’eredità Ferramonti/The Inheritance (Bolognini, 1976), Febbre da cavallo/Horse Fever (top-billed; Steno, 1976), Casotto (Sergio Citti, 1977), Due pezzi di pane (Citti, 1979), Mi facia causa (top-billed; Steno, 1984), de Franse coproductie La fille de d’Artagnan (als kardinaal Mazarin; Bertrand Tavernier, 1994), Panni sporchi/Dirty Linen (Monicelli, 1999), Febbre da cavallo – La mandrakata (top-billed; Carlo Vanzina, 2002), Le barzellette/The Jokes (in zes rollen; Vanzina, 2004), Tutti al mare (top-billed; Matteo Cerami, 2011), Il premio (top-billed; Alessandro Gassman, 2017) en Pinocchio (als vuurvreter; Matteo Garrone, 2019).