80, Bay Area CA?, 24 april, natuurlijke dood
Engels actrice, geboren als Margaret Gwendolyn Box. Werkte vooral in Italiaanse en Franse producties, zoals Casanova ‘70/Een man met zes vrouwen (tegenover Marcello Mastroianni; Mario Monicelli, 1965) en Le tigre se parfume à la dynamite (Claude Chabrol, 1965), maar ook in bij voorbeeld Paroxismus/Venus in Furs (tegenover Klaus Kinski; Jesús Franco, 1969). Had minimaal tien keer Kinski als tegenspeler, te beginnen met Circus of Fear/Psycho-Circus (John Llewellyn Moxey, 1966) en was eerder ook te zien in een ruim dozijn kluchten met het duo Franco (Franchi) en Ciccio (Ingrassia). Later gespecialiseerd in zogeheten ‘Eurospy’-films, continentale rip-offs van de James Bond-cyclus. Trok op haar 18de naar Rome en maakte daar haar filmdebuut in Maciste contro i mostri/Fire Monsters Against the Son of Hercules/Maciste in het Stenen Tijdperk (Guido Malatesta, 1962). Ook in bij voorbeeld Sansone contro i pirati/Samson and the Sea Beasts (Tanio Boccia, 1963), Gli imbroglioni/The Swindlers (Lucio Fulci, 1963), I maniaci (Fulci, 1964), I marziani hanno 12 mani/The Twelve-Handed Men of Mars (Franco Castellano en Giuseppe Moccia, 1964), Un mostro e mezzo (Steno, 1964), In ginocchio da te (Ettore Maria Fizzarotti, 1964), I due pericoli pubblici (Fulci, 1964), Questa volta parliamo di uomini (Lina Wertmüller, 1965), I due sergenti del generale Custer (Giorgio Simonelli, 1965), Agente 077 dall’oriente con furore/Agent 077 in Operatie Bosporus (Sergio Grieco, 1965),
La vedovella (top-billed; Silvio Siano, 1965), La ragazzola (Giuseppe Orlandini, 1965), Our Man in Marrakesh (tegenover Kinski; Don Sharp, 1966), het deels in Nederland (Volendam) opgenomen New York chiama Superdrago/Secret Agent Superdragon (Giorgio Ferroni, 1966), Il ladro della Gioconda/On a volé la Joconde (Michel Deville, 1966), Se tutte le donne del mondo.. (Operazione Paradiso)/Kiss the Girls and Make Them Die (Henry Levin en Dino Maiuri, 1966), Da Berlino l’apocalisse/Spionnen vechten in riolen (Mario Maffei, 1967), Colpo maestro al servizio di Sua Maestà Britannica/Meesterslag in dienst van Hare Majesteit (Michele Lupo, 1967), Dick Smart 2.007 (Francesco Prosperi, 1967), Five Golden Dragons (tegenover Kinski; Jeremy Summers, 1967), Le soleil des voyous/Avondzon voor een gangster (Jean Delannoy, 1967),
Arriva Dorellik/How to Kill 400 Duponts (Steno, 1967), Questi fantasmi (Renato Castellani, 1967), Banditi a Milano (Carlo Lizzani, 1968), Coplan sauve sa peau (tegenover Kinski; Yves Boisset, 1968), Niente rose per OSS 117/OSS 117 speelt met vrouwen (Renzo Cerrato, Jean-Pierre Desagnat en André Hunebelle, 1968), I bastardi/The Cats/De bastaard (tegenover Kinski; Duccio Tessari, 1968), 5 per l’inferno/Five for Hell (tegenover Kinski; Gianfranco Parolini, 1969), Frau Wirtin hat auch eine Nichte/House of Pleasure (Franz Antel, 1969), A doppia facia/Double Face (tegenover Kinski; Riccardo Freda alias Robert. Hampton, 1969), Sai cosa faceva Stalin alle donne?/What Did Stalin Do to Women? (Maurizio Liverani, 1969), Il trono di fuoco/Night of the Blood Monster (Franco, 1970), Das Bildnis des Dorian Gray (Massimo Dallamano, 1970), Appuntamento col disonore/The Incredible Challenge (tegenover Kinski; Adriano Bolzoni, 1970), La bestia uccide a sangue freddo/Slaughter Hotel (tegenover Kinski; Fernando Di Leo, 1971), Gli assassini sono nostri ospiti (Vincenzo Rigo, 1974), Sesso e volentieri (Dino Risi, 1982) en Stangata napoletana (Vittorio Caprioli, 1983). Verhuisde in 1987 naar Noord-Californië. Gescheiden van producent Gino Malerba, die ook agent van Kinski was.