Marie Versini

81, Guingamp (Côtes-d’-Armor), 22 november, natuurlijke dood

Frans actrice. Vooral te zien in Duitse (co)producties, zoals een aantal Karl May-verfilmingen, te beginnen met de rol van Winnetou’s zuster Nscho-tschi in Winnetou/De onverwinnelijke roodhuid (Harald Reinl, 1963). Had ook een kleine rol in Paris Blues (Martin Ritt, 1961). Debuut als 17-jarige in A Tale of Two Cities (Ralph Thomas, 1958), naar Charles Dickens’ roman over de Franse Revolutie. Ook in bij voorbeeld Il peccato degli anni verdi (top-billed; Leopoldo Trieste, 1960), Chien de pique/Jack of Spades (Yves Allégret, 1960), Das schwarz-weiss-rote Himmelbett/Één bed voor twee (Rolf Thiele, 1962), The Young Racers (Roger Corman, 1963), Kennwort…Reiher/The River Line (Rudolf Jugert, 1964), Sandok, il Maciste della giungla/Temple of the White Elephant (Umberto Lenzi, 1964), Der Schut/The Yellow One (naar May; Robert Siodmak, 1964), Halløj i himmelsengen/2 X 2 im Himmelbett (Erik Balling, 1965), Durchs wilde Kurdistan/Door het woeste Koerdistan (naar May; Franz Josef Gottlieb, 1965), Im Reich des silbernen Löwen/In het Rijk der Zilveren Leeuwen (naar May; Gottlieb, 1965), Ferien mit Piroschka (Gottlieb, 1965), The Brides of Fu Manchu (Don Sharp, 1966), Paris brûle-t-il?/Is Paris Burning? (René Clément, 1966), Winnetou und sein Freund Old Firehand/Thunder at the Border (naar May; Alfred Vohrer, 1966), Liebesnächte in der Taiga/Code Name Kill (naar Konsalik; Harald Philipp, 1967) en Winnetou – Der letzte Kampf (naar May, cameo als oude dame; Philipp Stölzl, 2016). Ook te zien in de documentaire Winnetou darf nicht sterben (Oliver Schwehm, 2007) over haar tegenspeler Pierre Brice. Weduwe van regisseur en schrijver Pierre Viallet.

 

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.