Michael Sarrazin


70, Montreal, 17 april, kanker

Canadees acteur, officieel Jacques Michel André Sarrazin. Speelde zijn bekendste rol als de danspartner van Jane Fonda in They Shoot Horses, Don’t They? (Sydney Pollack, 1969), nadat hij net door Jon Voight was gepasseerd voor de titelrol in de hit Midnight Cowboy (John Schlesinger, 1969). Sarrazins licht excentrieke uiterlijk met een paar doordringende ogen bezorgde hem een aantal andere opvallende rollen in Hollywood en in Canadese films, maar een echte ster werd hij nooit. Debuut tegenover Bobby Darin in de western Gunfight in Abilene (William Hale, 1967). Viel voor het eerst op als partner van George C. Scott in de oplichterskomedie The Flim-Flam Man (Irvin Kershner, 1967). Ook in A Man Called Gannon (James Goldstone, 1968), Journey to Shiloh (Hale, 1968), The Sweet Ride (top-billed; Harvey Hart, 1968), Eye of the Cat (top-billed; David Lowell Rich, 1969), Sometimes a Great Notion/Never Give an Inch (Paul Newman, 1970), The Pursuit of Happiness (top-billed; Robert Mulligan, 1971), The Groundstar Conspiracy (Lamont Johnson, 1972),

voor de derde keer als partner van Jacqueline Bisset in The Life and Times of Judge Roy Bean (John Huston, 1972), tegenover Barbra Streisand in For Pete’s Sake (Peter Yates, 1974), de titelrol in The Reincarnation of Peter Proud (J. Lee Thompson, 1975), tegenover Ursula Andress in Le avventure e gli amori di Scaramouche (top-billed; Enzo G. Castellari, 1976), The Gumball Rally (top-billed; Chuck Bail, 1976), Caravans (James Fargo, 1978), Double Negative (George Bloomfield, 1980), Joshua Then and Now (Ted Kotcheff, 1985), het Belgische Mascara (Patrick Conrad, 1987), Keeping Track (top-billed; Robin Spry, 1987), The Peacekeeper (Frédéric Forestier, 1997) en FeardotCom (William Malone, 2002).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.