Michel Van Dousselaere

73, Amsterdam, 26 juli, progressieve afasie

Belgisch acteur. Woonde al geruime tijd in Nederland. Enkele opvallende filmrollen, bij voorbeeld als Jawek Vitebsk in De drie beste dingen in het leven (Ger Poppelaars, 1992), een smid in Antonia (Marleen Gorris, 1995) en de vader van Monic Hendrickx in Nadine (Erik de Bruyn, 2007). In zijn geboorteland vooral bekend door rollen in vele tv-series, zoals Terug naar Oosterdonk (Frank Van Passel, 1997), Wittekerke (1998), Het goddelijke monster (naar Tom Lanoye; Hans Herbots, 2011) en als commissaris Roger De Kee in Aspe (2004-14). Filmdebuut in Verbrande Brug (Guido Henderickx, 1975). Ook in Zaman (Patrick Le Bon, 1983), het tv-drama Hartslag (Ruud Schuitemaker, 1992), Marie Antoinette is niet dood (Irma Achten, 1996), Abeltje (Ben Sombogaart, 1998), The Crossing (Nora Hoppe, 1999), Babs (Achten, 2000), Terrorama! (Edwin Brienen, 2001), Diep (Simone van Dusseldorp, 2005), de korte film Finale (Patrick Minks, 2010), Zot van A. (Jan Verheyen, 2010), Isabelle (Sombogaart, 2011), Groenten uit Balen (Frank van Mechelen, 2011), Tot altijd (Nic Balthazar, 2012), K3 Bengeltjes (2012), Brabançonne (Vincent Bal, 2014) en de korte film Spoetnik (Noël Loozen, 2015). Getrouwd met de Nederlandse theatermaker Irma Wijsman, die een documentaire maakte over Van Dousselaeres gevecht met zijn hersenaandoening: MICHEL, acteur verliest de woorden (Wijsman en Minks, 2018).

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.