73, Eugene OR, 30 mei, natuurlijke dood
Amerikaans producent en distributeur van documentaires en filmdocent. Oscarnominatie (samen met de regisseur) voor de korte documentaire Poster Girl (Sara Nesson, 2010). Eerder liep hij een Oscar in dezelfde categorie mis als executive producer van Big Mama (Tracy Seretean, 2000), omdat die toen alleen aan de regisseur werd toegekend. Producent van lange documentaires als Death by Invitation (Ken Friedman, 1971), Stealing America: Vote by Vote (Dorothy Fadiman, 2008), Vessel (over de abortusboot van Rebecca Gomperts; Diana Whitten, 2014), Women of the Gulag (Marianna Yarovskaya, 2018), Face of a Nation: What Happened to the World’s Fair? (Mina Chow, 2022) en My People (Anna Rezan, 2023). Regisseerde en schreef de korte fictiefilms …No Lies (1973) en Speeding? (1975), alsmede de nog uit te brengen lange documentaire Justice Denied (2024). Ook distributeur en adviseur van betaalzender HBO. In 1990 protesteerde een groep van 45 filmmakers tegen Blocks lidmaatschap van de documentaire stuurgroep van de Academy, terwijl drie van de vijf genomineerde lange documentaires dat jaar werden gedistribueerd door zijn maatschappij Direct Cinema. De meest succesvolle documentaire van dat jaar, Roger & Me (Michael Moore, 1989), was daarentegen overgeslagen. Docent Documentaire Studies en Productie aan de University of Oregon.