53, New York City?, 23 mei, complicaties van kanker
Amerikaans documentairemaker en producent. Scoorde een internationale hit en een Oscarnominatie met zijn eerste lange documentaire Super Size Me (tevens productie en hoofdpersoon; 2004), waarin hij elf kilo aankomt door drie keer per dag bij McDonald’s te eten en altijd ja te zeggen wanneer hem het grootste formaat hamburger aangeboden wordt. Het produceren van de film kostte $65.000, de wereldwijde opbrengst bedroeg 28 miljoen. Een andere vorm van masochisme bereikte het tegengestelde effect: Spurlocks spontane bekentenis, in een blogpost, van langdurig seksueel wangedrag maakte in 2017 een einde aan zijn carrière als filmmaker; de release van zijn laatste documentaire Super Size Me 2: Holy Chicken! (2017) werd geschrapt. Tot Spurlocks overige films als regisseur behoren Where in the World Is Osama Bin Laden? (2008), een segment van Freakonomics (2010), The Greatest Movie Ever Sold (2011), Comic-Con: Episode IV: A Fan’s Hope (2011), Mansome (2012), One Direction: This Is Us (2013) en Rats (2016). Produceerde naast reality tv ook speelfilms, zoals Chalk (Mike Akel, 2006), en vooral documentaires: naast zijn eigen werk onder meer Class Act (Sara Sackner, 2006), The Third Wave (Alison Thompson, 2007), What Would Jesus Buy? (Rob VanAlkemade, 2007), The Other F Word (over punkvaders; Andrea Blaugrund Nevins, 2011), Knuckleball! (Ricki Stern en Anne Sundberg, 2012), Web Junkie (Hilla Medalia en Shosh Shlam, 2013), The Eagle Huntress (Otto Bell, 2016) en More Than Enough/Good After Bad (Anne-Marie Hess, 2017).