83, Hudson NY, 15 maart, doodsoorzaak onbekend
Amerikaans scenarioschrijver en televisieproducent. Voormalig advocaat werd samen met voormalig tandarts Alan Uger aangetrokken voor het scenario van de uitzinnige westernparodie Blazing Saddles (samen met Andrew Bergman, Richard Pryor en de regisseur; Mel Brooks, 1974). Won in 1971 een Emmy als een van de vele tekstschrijvers voor de show Flip (1970-74) rond de Afro-Amerikaanse komiek Flip Wilson. Razzie-nominatie in de categorie ‘slechtste scenario’ voor het geflopte vehikel voor Luciano Pavarotti Yes, Giorgio (tevens acteur; Franklin J. Schaffner, 1982). Schreef ook het scenario van My Favorite Year (samen met Dennis Palumbo, tevens acteur; Richard Benjamin, 1982), de documentaire over zes uitgetreden nonnen Out of Order (Diane Christian en Bruce Jackson, 1984), de komedie Johnny Dangerously (samen met Bernie Kukoff, Harry Colomby en Jeff Harris, tevens acteur; Amy Heckerling, 1984), Wise Guys (de credit ging alleen naar George Gallo; Brian De Palma, 1986), Funny About Love (samen met Bob Greene en David Frankel; Leonard Nimoy, 1990) en de animatiefilm Paws of Fury: The Legend of Hank (samen met Brooks, Bergman, Pryor, Uger, Ed Stone en Nate Hopper; Chris Bailey, Mark Koetsier en Rob Minkoff, 2022). Kleine rol in de film Miami Rhapsody (Frankel, 1995). Produceerde voor tv onder veel meer de series Doctor Doctor (tevens regie; 1989-91), Cosby (1996-98), Raising Dad (2001-02) en Chemistry (2011).