Peter Watkins

door

90, Bourganeuf (Creuse), 30 oktober, natuurlijke dood

Engels filmmaker en mediacriticus. Grondlegger van het zogeheten docudrama, waarin overwegend niet-professionele acteurs in de stijl van een documentaire of een nieuwsverslag gebeurtenissen met een grote maatschappelijke en politieke invloed uit het verleden of de toekomst (re)construeren. Zijn bekendste film The War Game (1966), over de gedetailleerde gevolgen van een nucleaire aanval op Groot-Brittannië, werd door opdrachtgever BBC niet uitgezonden, naar verluidt op aandringen van de regering-Wilson. De film kwam wel in de bioscoop en won een Oscar in de categorie ‘beste lange documentaire’.

Lees verder

Maria Riva

door

100, Gila NM. 29 oktober, in haar slaap

In Duitsland als Maria Sieber geboren Amerikaans actrice en auteur. Dochter van superster Marlene Dietrich en regie-assistent Rudolf Sieber. Publiceerde in 1992, kort na haar moeders dood, de biografie Marlene Dietrich, waarin Riva haar beschrijft als een wrede, manipulatieve narcist. Het boek werd verfilmd, met Riva als executive producer, in de vorm van de documentaireserie van Fatih Akin Marlene, maar nooit voltooid en vertoond.

Lees verder

Prunella Scales

door

93, Londen, 27 oktober, gevolgen van ziekte van Alzheimer

Engels actrice, artiestennaam van Prunella Margaret Rumney Illingworth. Werkte veel voor televisie, met name als Sybil Fawlty in de legendarische comedyserie Fawlty Towers (1975-79). Bijrollen in films als The Boys from Brazil (Franklin J. Schaffner, 1978) en The Lonely Passion of Judith Hearne (Jack Clayton, 1987). Ze maakte haar filmdebuut in Laxdale Hall/Scotch on the Rocks (John Edlridge, 1953).

Lees verder

Björn Andrésen

door

70, Stockholm, 25 oktober, doodsoorzaak onbekend

Zweeds acteur, fotomodel en muzikant. Werd een wereldster door zijn rol van de 14-jarige Tadzio, liefdesobject van de stervende componist Gustav von Aschenbach (Dirk Bogarde), in de verfilming van Thomas Manns novelle Der Tod in Venedig, bekend als Morte a Venezia/Death in Venice/Dood in Venetië (Luchino Visconti, 1971). Achteraf voelde Andrésen zich door Visconti ‘geseksualiseerd’ en beschadigd, ook omdat de regisseur hem zachtjes maar tegen zijn zin in de richting van een homoseksuele oriëntatie duwde. De gang van zaken wordt uitgebreid belicht in de documentaire Världens vackrasta pojke/The Most Beautiful Boy in the World (Kristina Lindström en Kristian Petri, 2021).

Lees verder