Gerald Harper

96, Londen?, 2 juli, natuurlijke dood

Engels bijrolacteur. Vooral televisie, enkele filmrollen, bij voorbeeld in de Cliff Richard-vehikels The Young Ones/Wonderful to Be Young! (Sidney J. Furie, 1961) en Wonderful Life/Swingers’ Psradise (Furie, 1964). Opgelejd aan de Royal Academy of Dramatic Arts (RADA). Officieel debuut in The Extra Day (William Fairchild, 1956).

Lees verder

Julian McMahon

56, Clearwater FL, 2 juli, kanker

Australisch acteur en model. Zoon van minister-president Sir William McMahon. Vooral televisie, bij voorbeeld als plastisch chirurg Dr. Christian Troy in de serie Nip/Tuck (2003-10). Speelde Dr. Doom in Fantastic Four (Tim Story, 2005) en het vervolg 4: Rise of the Silver Surfer (Story, 2007). Filmdebuut in Wet and Wild Summer! (Maurice Murphy, 1993).

Lees verder

Florence Delay

84, Parijs, 1 juli, doodsoorzaak onbekend

Frans (scenario)schrijver, vertaler, taalwetenschapper en actrice, soms vermeld als Florence Carrez, de meisjesnaam van haar moeder. Speelde onder die naam de titelrol in Procès de Jeanne d’Arc (top-billed; Robert Bresson, 1962). Acteerde onder haar officiële naam in Écoute voir… (Hugo Santiago, 1978) en was de vertelstem in  Les deux mémoires (Jorge Semprun, 1974), Collections privées (segment Shuji Terayama, 1979) en Sans soleil (Franse versie; Chris. Marker, 1983).

Lees verder

Kenneth Colley

87, Ashford (Kent), 30 juni, complicaties van covid-19

Engels bijrolacteur. Speelde een admiraal van de keizerlijke vloot in Star Wars: Episode V – The Empire Strikes Back (Irvin Kershner, 1980) en Star Wars: Episode VI – Return of the Jedi (Richard Marquand, 1983), alsmede de echte Jezus Christus in Monty Python’s Life of Brian (Terry Jones, 1979). Filmdebuut als kruier in Seventy Deadly Pills (Pat Jackson, 1964).

Lees verder

Ferenc Grunwalsky

82, Boedapest?, 30 juni, doodsoorzaak onbekend

Hongaars chef-camera, regisseur en scenarioschrijver. Regieassistent van Miklós Jancsó bij diens vroege films en coscenarist van Örökbwfogadas/Adoption (Márta Mészáros, 1975) maakte na de regie van de documentaire Anyaság (tevens camera; 1974) zijn eigen regiedebuut met de lange speelfilm Vörös rekviem/Requiem for a Revolutionary (1976). Tot zijn overige films behoren Kicsi, de nagyon erös/Little But Tough (tevens scenario; 1990) en het vervolg Visszatérés (tevens scenario; 1999), alsmede de korte documentaire Játssz, Félix, játssz!/Speel, Felix, speel! (samen met Jancsó, 1997).

Lees verder

Lalo Schifrin

93, Los Angeles, 26 juni, longontsteking

Oorspronkelijk Argentijns componist, dirigent en pianist, eigenlijk Boris Claudio Schifrin. Vestigde zich in 1963 in de Verenigde Staten en verwierf in 1969 de Amerikaanse nationaliteit. Kreeg grootste bekendheid door het thema in vijfkwartsmaat van de tv-serie Mission: Impossible (1966-73), dat later hergebruikt werd in de ervan afgeleide gelijknamige filmcyclus met Tom Cruise (1996-2015). Ontving in 2019 een ere-Oscar voor zijn hele oeuvre, na vijf nominaties voor zijn soundtracks: Cool Hand Luke (Stuart Rosenberg, 1967), The Fox (Mark Rydell, 1967), Voyage of the Damned (Rosenberg, 1976), The Amityville Horror (Rosenberg, 1979) en The Sting II (Jeremy Kagan, 1982), en een voor originele song: People Alone (samen met Will Jennings) uit The Competition (Joel Oliansky, 1980). Zoon van concertmeester van het Filharmonisch Orkest van Buenos Aires studeerde aan het Conservatoire de Paris en werd daar gefascineerd door jazz. Werkte onder meer met bandeonist Astor Piazzolla en trompettist Dizzy Gillespie. Eerste complete soundtrack voor de Argentijnse film El jefe (Fernando Ayala, 1958), Hollywooddebuut met Rhino! (Ivan Tors, 1964). Schreef voor films in bijna alle genres, maar zijn werk is nauw verweven met dat van actiehelden als Clint Eastwood, Bruce Lee, Jackie Chan, Steve McQueen en Charles Bronson. Vaak ook dirigent en arrangeur.

Lees verder